Koel in de stad (3): het Riolenmuseum

Wordt de warmte je even te veel? BRUZZ helpt je in de zoektocht naar frissere oorden met de reeks 'koel in de stad'. Aflevering drie: het riolenmuseum aan de Anderlechtsepoort, waar we ons in het riolennetwerk onder de stad laten zakken en zo ook het kwik met enkele graden zien dalen. Geen zorgen: de onfrisse geuren en de hoofdstedelijke stoelgang neem je er op deze boeiende doortocht graag bij.

We maken ons geen illusies: op een snikhete dag gaan afdalen in de Brusselse riolen lijkt op het eerste gezicht misschien een absurd idee. Maar wie bij zware temperaturen het drukke verkeer op de Kleine Ring moet trotseren, doet er toch goed aan een pitstop aan de Anderlechtsepoort in te lassen. In één van de paviljoentjes daar schuilt immers de ingang van het Riolenmuseum, dat een zeldzame inkijk biedt in het uitgebreide netwerk - 350 kilometer lang! – dat het Brusselse rioolsysteem is.

De ondergrondse tocht begint bij de vriendelijke ontvangst door de perfect tweetalige receptionist, maar veel extra informatie behoeft het museum eigenlijk niet. De informatieve borden, maquettes en video’s leggen immers alle mogelijke vertakkingen en onderdelen van het netwerk bloot. Van de Molenbeek tot de Zenne over het Kanaal, maar ook de grote waterbekkens onder de metrostations Anneessens en Beurs: het spreekt allemaal bijzonder tot de verbeelding.

Ratten en alligators

Ook de geschiedenis van de Brusselse watervoorzieningen en rioolkanalen komt uitgebreid aan bod. De evolutie van de omleiding tot de overwelving van de Zenne hangt bijvoorbeeld nauw samen met de nood aan wateropvang om overstromingen te vermijden. En ook de plaatselijke fauna – de rat, of wat had u gedacht? – wordt niet vergeten, de stadslegendes over alligators in de riolen krijg je er gratis bij.

En dan moet het échte doel van ons bezoek nog komen: een korte tocht door een onvervalst stukje riool. Wie de trappen naar beneden neemt, voelt met elke trede ook daadwerkelijk de temperatuur dalen: onze thermometer gaf op een zonnige dag van 25 graden een frisse 19 graden aan. Bij dergelijke temperaturen valt ook de geuroverlast bijzonder goed mee – aan jou om te ontdekken wat dat geeft bij de heetste temperaturen.

Ook al zal de moedige BRUZZ-lezer dat laatste ongetwijfeld aan zijn spreekwoordelijke laars lappen: echte laarzen, die komen wél van pas. Onze ondergrondse reis loopt immers over een behoorlijk modderig metalen rooster dat ons scheidt van de zwarte smurrie die hier aan een gezapig tempo passeert.

Ninja Turtles

Zij die om de een of andere bizarre reden overigens méér zouden verwachten dan wat hoofdstedelijke stoelgang, blijft overigens – excuse our French – niet op zijn honger zitten. Bordjes met straatnamen, riooldeksels van een andere kant bekeken en zelfs een soort mijnkar die rioolwerkers gebruiken om zich door de onderaardse gangen te verplaatsen, sieren de korte ondergrondse tocht.

Net wanneer het gevoel van ongezien de hele stad te kunnen doorkruisen Ninja Turtles-achtige proporties aanneemt, komt de tocht abrupt tot een einde. Eenmaal bovengronds – exit throught the gift shop is ook in het Riolenmuseum de leuze – bevinden we ons amper 50 meter verder aan een tweede paviljoentje.

Maar hey, een zebrapad aan de Ninoofsepoort oversteken kan soms al eens langer duren dan een bezoek aan het ondergrondse museum. En de verkoeling krijg je er gratis bij.