Koel in de stad (1): de ondergrondse Koudenberg

Wordt de warmte je even te veel? BRUZZ helpt je in de zoektocht naar frissere oorden met de reeks 'koel in de stad'. Aflevering één: de Koudenberg. Aantekeningen uit het ondergrondse.

Kwak en Boemel wisten het al: onder de grond is het altijd even warm. Of even koel, het is maar hoe je het bekijkt. Op een snikhete dag is de site van Koudenberg aan het Koningsplein dan ook erg aanlokkelijk.

Geen lange wachtrijen, dat is alvast een eerste meevaller wanneer je voor de elegante ingang van het BELvue museum staat te puffen. Rechtdoor staat een uitnodigend terras in een binnentuin je op te wachten, maar dat is voor straks. Eerst ga je rechtsaf, waar een behulpzame man je maximaal zeven euro vraagt voor een ticketje heerlijke koelte.

De ondergrondse gangen en zalen waar je zo meteen in duikt, zijn eigenlijk kelders en kerkers van wat ooit het mooiste paleis van Europa was: het Koudenbergpaleis. Het kruim van de Europese adel verbleef er van de twaalfde tot de achttiende eeuw – onder hen Isabella van Spanje, de kleindochter van Keizer Karel, die graag via een eigen weg naar de Sint-Goedelekathedraal wilde. Enter de befaamde Isabellastraat, vandaag volledig overwelfd.

Enig fris

De deur naar het ondergrondse zwaait vanzelf open en de koelte waait je tegemoet. Hiervoor ben je gekomen. Je daalt de trap af en, jawel, het wordt nóg koeler. Bovendien is er niemand, wat fantastisch is, want het laatste wat je nodig hebt zijn een pak zweterige ruggen, tussen jou en het infobordje.

Er zijn wat zaaltjes, wat gangen, een beetje een doolhof, maar uiteindelijk kom je toch in de Isabellastraat uit, die tot je teleurstelling niet zo ver loopt als verhoopt. Wat eveneens de koele idylle doorprikt: uit het plafond steekt een grote betonnen plaat, waarop je de auto’s hoort razen.

Ook is het hier opmerkelijk warmer. Navraag leert dat het er rond de 23 graden is, terwijl het in de keldertjes een heerlijke 18 graden blijft. Maar in die keldertjes valt niet veel te beleven, en het begint je te dagen waarom er hier niet zoveel volk is.

Nergens beter dan thuis

Want een kelder blijft maar toch een kelder, en dan is het exemplaar onder je eigen flat misschien nog beter, met een radiootje, twee strandstoelen en een bak Orval die binnen handbereik ligt te rijpen.

Toch mis je de ondergrondse site van de Koudenberg meteen, wanneer de warmte bij het buitenkomen als een stolp op je wordt gezet. Gek genoeg sta je nu niet aan de ingang, maar aan de Kunstberg, in een straat genaamd…Koudenberg!

Het terrasje dat je bij het binnengekomen had gezien, is plots bergop en ver weg. Beneden is beter, beneden is koeler, en je maakt je uit de voeten, weg uit die hitte. En bij gebrek aan rivier, zwemvijver, badboot, openluchtzwembad of enig waterbeleid die naam waardig, klap je het stoeltje uit, draai je de radio open, en ga je een paar uur in je kelder zitten - dank u Brussel.