Kraakpand met asbest tegen de grond in Tweestationsstraat

De laatste handel leeft overdag van bedienden, al staat de Philipstoren leeg. En af en toe is er na afbraakwerken hoop op nieuw leven: een woonerf, tien cinemazalen, ... Maar of die er komen? Toch rukt de bulldozer deze week weer aan. De arme krakers mogen op zoek naar een ander pand. BDW ging op stap in de Tweestationsstraat.

Tot het handschoenenkastje leeggehaald, parkeren we de Volvo langs de Tweestationsstraat. Halthouden op de drukke, zwalpende verkeersader tussen Zuidstation en Ring is geen sinecure. Zeker niet op de drukke Industrielaan, waar bedrijvenparken elkaar opvolgen. Zelfs de Igreja Evangelica Brasileirakerk heeft er haar stek in een loods. De korte aanzet van de vluchtweg van het Zuid tot de spoorwegbrug van goederenstation Klein Eiland, heet de Tweestationsstraat. Daar kuieren we rond, bij dag én nacht. "Wees maar voorzichtig," krijgen we van een bezorgde hoofdredactie mee. Al vertrouwen we de lokale horeca: "Ondanks de chaotische verkeersdrukte en snelheidsduivels, oogt het hier relatief veilig als je er het vuil bijneemt... Tot de avond valt."

Vanuit historisch perspectief gezien is de plek wel eervol. De riante Veeartsenijschool staat wat verderop, en werd gerestaureerd tot dure lofts. Snel 750.000 euro voor 200 vierkante meter weliswaar en met bewaking afgesloten. 'Brûlons les riches,' durft een graffitispuiter al eens op de omheining te verven, weet een buurmeisje, dat aan de overkant een etage in een aftands rijhuis kocht. Maar winkelen in de wijk doet ze niet, omdat er amper handel is. Hier op station Klein Eiland kwamen na de Eerste Wereldoorlog de militairen toe. Net als het latere lijktransport van koning Albert I trouwens. Een wandelaanrader is het vandaag zeker niet, tenzij je kickt op no man's land ervaringen.

Sluikstorten
De laatste gevestigde waarde in de Stationsstraat is garage Fernandez. "Ik werk al jaren elf uur per dag en zie de verloedering van de buurt alleen maar toenemen," stelt de eigenares. "Als er al een nieuwkomer is, zelfs al woont die wat deftiger in de straten achterin, dan heeft die geen enkel effect op een gezonder buurtleven. 's Ochtends een gedumpte zetel of iets ergers voor de etalage vinden, is schering en inslag." Ook een huis verder bij broodjeszaak Cavaleri horen we hetzelfde lied. "Na 15 uur sluiten we de zaak. Dan kun je hier niets meer verdienen," geeft het personeel mee, dat het sinds één jaar uitprobeert. "Veel kantoorblokken aan de overkant hebben hun eigen catering en de klanten die we over de vloer krijgen, blijven na laat middaguur weg." De uitbaatster kuist haar toog om 15 uur op, en zet de vuilzak buiten. "Straatvegers komen hier nooit. De laatste die het zag zitten, kwam omdat we hem een drankje gaven. Morgen ligt onze zak weer open van de clochards die er in graaien." Het sluikstorten door pendelverkeer blijkt een makkelijk karweitje, of zijn wild verstrooide grootwarenhuiszakjes makkelijke sluikreclame?

Dicht en weg
Ook Taverne Resto, iets verder, sloot recent de boeken. De koelkast staat nog midden de taverne, de flessen drank halfvol in de bar. Bar Caracas en Le Stop, op de hoek met de Barastraat, gingen het laatste jaar dicht. "Al vier keer overgelaten, en wegens nachtlawaai eindelijk van af," geeft Antigone Zorbas mee vanuit haar Grieks restaurant. "Wat wil je? Hier tegenover op nummer 80 liepen de NMBS, het Waalse Cobra en een leveringsbedrijf weg, richting Albert II-laan, Zuidstation of Anderlechtsepoort. Er staan drie niveaus leeg bij Philips, goed voor 600 bedienden, Al mijn goede klanten gaan weg. De vorige burgemeester had het over "een langzame evolutie," maar de abandon en de speculaties zijn hier troef."

Haar schoonzoon belt meermaals de politie. Vorige week nog. "Twee dronken krakers, duidelijk stoned, stonden 's nachts weer te roepen vanuit het bovenraam verderop (zie pand op de foto, red.). De Gomb hing nochtans verwittigingsbordjes 'Opgepast voor asbest', werpen we op. "Asbest zal hen niet veel ongezonder maken," wimpelt hij weg. Deze week wordt het eerste van de drie kraakpanden gesloopt door IKP-Benelux uit Diest, bevestigen de werklui met mondmaskers me. "Als de werf in het station van Mons af is. Maar of er nieuwbouw komt, is nog niet zeker." Twee winters terug stonden de panden met kapotte ramen alle weer te slikken. Nadien kwamen betonblokken de toegang bemoeilijken. Mooie architectuur die zijn tijd heeft gehad.

Verder achter de spoorwegbrug staat het oude Sanicalor Medical van 22.000 vierkante meter te koop, een laatste stuk van het Zuidhavenproject dat de achterliggende kanaalwijk moet herwaarderen. Antoine Ide van verkoopkantoor All.Ten: "De eigenaar wil geen verkoop met opschortende voorwaarden, vandaar dat het lang duurt, maar we krijgen het wel verkocht." Daarachter zag Cinéscope brood in tien bioscoopzalen, schreef La Dernière Heure een jaar terug. Ook een project zonder gevolg. "Als ik mijn hond uitlaat, gebeurt het dat ik een vuilzak op mijn voeten krijg gesmeten," geeft Georges Valis nog mee. Stationswijken staan duidelijk voor eindpunten: verder kan het niet.