Life4Brussels eist erkenning voor slachtoffers én hulpverleners met expo

Ook de hulpverleners die gewoon hun job deden na de aanslagen van 22 maart 2016 verdienen erkenning. Dat vraagt slachtoffervereniging Life4Brussels, na de zevende verjaardag van de aanslagen. De vereniging organiseert een fototentoonstelling met foto's van slachtoffers, om hen in de kijker te zetten en ervoor te zorgen dat ze nooit vergeten worden.

"Zeven jaar na de aanslagen is er nog een grote leegte, voor de slachtoffers maar ook voor de hulpverleners, de medewerkers van de MIVB, de civiele bescherming, de mensen van slachtofferhulp...

Niemand is ongeschonden uit de aanslagen gekomen", aldus Gaëtan Meuleman, zelf hulpverlener die op de dag van de aanslagen uit eigen beweging ging helpen in Maalbeek.

"De aanslagen hadden een enorme impact op mijn familie, ik heb door wat ik meemaakte mijn familie pijn gedaan." Ook andere hulpverleners hadden dezelfde ervaring, maar omdat ze hun job deden kregen ze geen erkenning of statuut, aldus Meuleman.

"Nochtans kan het leven voor hen elke dag moeilijk zijn, niet enkel wanneer ze aan het werk zijn, bijvoorbeeld wanneer ze door het geluid van een bommetje of een bepaalde geur in een depressie geraken."

Expo in hotel

"In België vergeten we hulpverleners, voor wie op 22 maart 2016 eveneens een hel begon. We vernietigen ze door ze te beschouwen als mensen met mentale problemen", zegt ook slachtoffer Myriam Vermandel-Gueuning. "Wij slachtoffers voelen ons beschaamd over onze zogezegde rechtstaat die zijn helden niet erkent."

Life4Brussels organiseert tot 6 april een fototentoonstelling van de slachtoffers van de aanslagen in Hotel Thon EU in de Wetstraat. Die locatie is symbolisch, omdat in het hotel, vlakbij metrostation Maalbeek, slachtoffers werden opgevangen nog voor de hulpdiensten ter plaatse kwamen.

Bedoeling van de expo is om de slachtoffers in de kijker te zetten. "We kennen allemaal de gezichten van de beschuldigde (van het terreurproces, red.). Het wordt tijd dat de mensen de gezichten van de slachtoffers leren kennen", aldus voorzitter van Life4Brussels Jamila Adda.

"Het proces van de aanslagen vraagt veel van de slachtoffers, maar we vrezen ook dat zij na het proces in de vergetelheid geraken. Velen van hebben echter zelfs niet het statuut van slachtoffer, zij kunnen hun leven niet zomaar voortzetten."

Die boodschap gaf ook Katarina Viktorsson, die haar moeder Berit verloor bij de aanslagen in Brussels Airport. "Al zeven jaar vechten we tegen de autoriteiten en de verzekeraars, met pijn die vaak onzichtbaar is. We voelen ons als een last, verloren en genegeerd. Ze vegen ons liever onder de mat. Maar wij verdienen het om erkend te worden voor wie we zijn: overlevers."