Meer scholen, minder rusthuizen

Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet (SP.A) zet volop in op onderwijs. Daardoor komen de geplande woonzorgzones van zijn voorganger in de verdringing.

Vlaanderen investeert fors in Brussel: zestig miljoen euro per jaar alleen al in het kader van het Brusselbeleid, waarvan een kleine helft voor de Vlaam­se Gemeenschapscommissie of VGC. Minister Pascal Smet legde in de Raad van de VGC, het Vlaams-Brusselse miniparlement, uit waar de aandacht prioritair naartoe gaat. Vooral Muntpunt (de nieuwe bibliotheek), de Brusselse media (de uitbouw van brusselnieuws.be) en de brede school worden belangrijk. Voor dat laatste grote onderwijsproject op campus Nieuwland wordt jaarlijks twee miljoen uitgetrokken.

Vlaanderen maakt hiermee een belangrijke koerswijziging. De vorige minister voor Brussel, Bert Anciaux (SP.A), had van de uitbouw van de bejaardenzorg een speerpunt gemaakt. Vlaanderen is op het vlak van ouderenzorg nagenoeg afwezig in Brussel. Er zijn nauwelijks Nederlandstalige rusthuizen, serviceflats of dagverzorgingscentra.

Met een ambitieus masterplan Woonzorg zorgde Anciaux voor een bescheiden inhaalbeweging in de hoofdstad. Er is intussen een kenniscentrum opgericht, en enkele projecten zagen al het licht. Er werden verder 33 woonzorgzones uitgetekend. Die moeten zorgen voor een Nederlandstalige bejaardenzorg over heel Brussel.

Minister Smet gooit het nu over een andere boeg: hij kiest voor onderwijs (en communicatie). Daar zijn goede redenen voor. De demografie in Brussel verplicht de overheden haast om razendsnel nieuwe crèches en scholen te bouwen. Bovendien is er een degelijk zorgaanbod voor ouderen in Brussel, al is dat tweetalig (en in de praktijk vaak eentalig Frans).

Trekt Vlaanderen zich dan terug uit de Brusselse bejaardenzorg? Zeker niet. Smet belooft dat hij de engagementen voor de woonzorgzones zal nakomen. Maar prioritair zijn ze niet meer.