Molenbeekse mama’s roepen om hulp

Vrijdagavond kwamen de mama’s van de Wijkacademie Molenbeek samen na een jaar vol gesprekken over de opvoeding van hun kinderen. Hun boodschap aan de politici liegt er niet om. "Investeer in werk en onderwijs, niet in gebouwen."

“Toen er rellen waren in de Petersboswijk, waren het meteen de ouders die terechtgewezen werden. Alsof zij hun kinderen aan hun lot hadden overgelaten en het hen niets kon schelen. Wel, geloof me, die ouders zijn hier en ze zijn bezorgd,” vertelt Aziza El Miamouni aan BRUZZ.

Aziza is één van de initiatiefneemsters en de coördinatrice van de Wijkacademie Molenbeek, een burgerproject waarbij buurtbewoners rondetafelgesprekken organiseren om te achterhalen wat de echte noden zijn van de Molenbekenaren.

Die noden zijn duidelijk na een jaar lang in dialoog te zijn getreden met andere Molenbeekse mama’s. Daarom stelde de Wijkacademie een memorandum op met de belangrijkste conclusies. Vooral onderwijs en werkgelegenheid verdienen meer aandacht volgens Aziza.

Niet naast mij op de metro

Om hun boodschap kracht bij te zetten, lieten de mama’s enkele aangrijpende getuigenissen optekenen.

Zo vertellen ze het verhaal van een Afrikaanse moeder die met haar twee kindjes in de metro wil plaatsnemen. Ze kiezen een zithoek van vier plaatsen uit, waar slechts één plaats bezet is. De moeder neemt plaats naast een jongen, die haar vrijwel meteen vraagt waarom. “Je bent vuil en je stinkt,” krijgt ze te horen.

“Mijn zoontje had meteen begrepen dat het om racisme ging en dat ook hij onrechtstreeks aangevallen werd door de pijnlijke woorden,” vertelt de moeder. “Dat is heel moeilijk om uit te leggen aan je kinderen. We worden hier wel geboren, maar onze afkomst blijft. Dat zullen we nooit vergeten.”

Kreet om hulp

Twee moeders die op de terugweg van Walibi geen zitplaatsje in de trein kunnen bemachtigen omdat ze een hoofddoek dragen, bevestigen dat gevoel: “Ik kookte van woede door racisme. Maar is dat echt het gevoel dat ik aan mijn kinderen moet doorgeven?”

Aziza vindt dat het tijd is dat ook de overheid actie onderneemt: “Het gaat niet goed met onze kinderen en met onze gezinnen. Daarom willen wij vanuit de wijken het signaal geven dat de overheid dringend moet investeren in onderwijs en werk in plaats van nieuwe gebouwen op te trekken.”

“Wij doen ons best, maar we hebben duidelijk hulp nodig,” concludeert Aziza.

De getuigenissen zijn ook hier terug te vinden.