Nieuwe huisvestingscode goedgekeurd, woonbond kritisch

De Brusselse regering heeft de nieuwe huisvestingscode goedgekeurd. Die voorziet onder meer in solidaire en intergenerationele woningen. Sociale huisvestingsmaatschappijen mogen voortaan ook een beperkt deel middenklassewoningen verhuren. De Woonbond is niet blij met die laatste maatregel.

De nieuwe code bevat onder meer een betere definitie van wat een 'behoorlijke woning' is. De code vermeldt verder ook nieuwe voorzieningen die de demografische groei of vergrijzing moeten opvangen: het gaat dan onder meer om solidaire woningen, intergenerationele woningen, gewestelijke grondalliantie ("Community Land Trust") en een collectieve spaargroep. Dat meldt staatssecretaris voor Huisvesting Christos Doulkeridis (Ecolo) in een communiqué.

De nieuwe code komt ook tegemoet aan bekommernissen van verhuurders. Zo kan de termijn voor verplichte renovatiewerken verdubbeld worden. Woningen, die minimale gebreken vertonen maar waarvoor 'gedisproportioneerde werken' nodig zijn, kunnen ook geregulariseerd worden. Met de nieuwe code wil de regering ook de participatie van huurders in adviesraden stimuleren.

Sociale mix
Sociale huisvestingsmaatschappijen zullen voortaan ook een beperkt percentage woningen voor gezinnen met een gemiddeld inkomen kunnen beheren en verhuren. Dat kan "onder de strikte en absolute voorwaarde dat de uitbreiding van het sociale woningenbestand niet in het gedrang komt". De maatregel moet voor meer sociale mix zorgen binnen grote woningcomplexen.

Maar dat argument gaat niet op, zegt Werner Van Mieghem van de Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (BBRoW) aan brusselnieuws.be. "De inkomensplafonds voor een sociale woning zijn al niet extreem laag. 60 procent van de Brusselaars komt in aanmerking. Dat zorgt op zich al voor een sociale mix. Bovendien staan er 39.000 gezinnen op de wachtlijst voor een sociale woning, en de bouwgrond is beperkt. Als daar nu nog middenklassewoningen bijkomen, raken we er zeker niet."

Om sociale mix te bereiken, zou de regering zich beter concentreren op de ambitie om in elke gemeente 15 procent openbare woningen te voorzien tegen 2020, vindt Van Mieghem. "Maar van dat engagement uit het regeerakkoord is niets te vinden in de Code."

Van Mieghem ziet wel enkele belangrijke stappen voorwaarts. "De definitie van het recht op wonen is verbeterd: de woning moet niet enkel meer degelijk zijn, maar bijvoorbeeld ook betaalbaar. Niet onbelangrijk in de Brusselse context. Ook leegstand wordt scherper gedefinieerd. En de bestrijding van ongezonde woningen zal efficiënter verlopen, doordat de inspectie meer tijd krijgt om het terrein op te gaan."