Rik Coolsaet: 'Jette is nog steeds een dorp van dorpen'

BRUZZ wil weten hoe het is om in Jette te wonen. Wij belden aan bij twee opmerkelijke bewoners. Professor Rik Coolsaet is de eerste.

Voor Expo 58 was Jette nog een dorp op zichzelf. Daarna kwam de verstedelijking en daarmee ook de aansluiting op Brussel. Maar eigenlijk is het nog altijd rustig toeven in Jette.” Rik Coolsaet (66), professor Internationale Betrekkingen op rust, is een geboren en getogen Jettenaar. Hij woont nu in het huis van zijn grootvader, die directeur van de Sint-Michielsschool was en later lesgaf in het Sint-Pieterscollege. Zijn grootvader aan moederskant was koster in het Grotteke – een replica van de befaamde grot in Lourdes.

Coolsaet is goed geworteld in Jette. Ter illustratie somt hij de bewoners van zijn straat op. “In het Jette van mijn jeugd liep ik met een kruiwagen vol aardappelen door de straten. Nu is het een voorstad. Met de verstedelijking veranderde ook de bevolking. In Jette bestond er lang een actief Vlaams cultureel leven. Vandaag is het een afspiegeling van de wereld, met ook jonge Nederlandstalige families die de weg naar Jette vinden, aangetrokken door rust, groen en de nog relatief betaalbare woningen. Jette is nu superdivers. Voor de oudere inwoners was dat wennen. Maar vandaag vindt zowat iedereen dat doodnormaal.”

Van boerendorp naar superdiverse voorstad: Jette ís veel veranderd. “Maar het groene en volkse karakter is voor een stuk gebleven. Buurten zoals het Spiegelplein en het Kardinaal Mercierplein, waar ook de jaarmarkt en de zondagsmarkt plaatsvinden, zijn plekken waar je iedereen tegenkomt. Jette heeft niet die grote verschillen in rijkdom zoals Schaarbeek of Molenbeek die kennen. Of het bourgeois karakter van zuidelijke gemeenten zoals Ukkel. Jette is een gemeente van de middenklasse.”

Over de ambitie van het Jetse gemeentebestuur om 'het Sint-Gillis van het noorden' te worden, is Coolsaet wat kritischer. “Je hebt leuke dingen zoals de korteketenmarkt, de bio-winkels en Jette Stream, een zomers muzikaal aperitiefevenement op vrijdag. Ook Jazz Jette June en Jam’in Jette zijn een begrip. Maar al bij al kan ik mij indenken dat twintigers het allemaal niet hip en dynamisch genoeg vinden. Jonge gezinnen en dertigers vinden dan wel weer hun gading. Je ziet, ik kan weinig negatiefs over Jette vertellen (lacht).”

Dat Jette (nog) niet bourgeois-bohème is, neemt niet weg dat er van alles beweegt in de gemeente. “In heel Jette zijn wijkcomités ontstaan, die de anonimiteit willen doorbreken, en over de taal- en andere grenzen heen pogingen doen om elkaar opnieuw te ontmoeten. De gemeente ondersteunt dat, met nieuw leven als resultaat. Het valt daarbij op dat de comités zich meestal beperken tot een paar straten. Jette is nog steeds een dorp van dorpen. Vroeger was de Sint-Pieterskerk voor mij – misdienaar van de Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdeskerk - ook zo goed als het verre buitenland.”

Maar het verzamelde dorp Jette is thans goed bereikbaar, vindt Coolsaet. “Er is aansluiting op de metro, en met tram 9 groeit die bereikbaarheid alleen maar. Jette is ook een dorp dat aangenaam is. Met cafeetjes zoals de Excelsior en de Barapaat die al eeuwen meedraaien. Of de Central, de brasserie met haar respectabele Jetse stamboom, waar we graag al eens iets gaan eten. Zoals gezegd: het is goed toeven in Jette.”

Over een favoriete wandeling moet de professor niet lang nadenken. “Steek de Tentoonstellingslaan over, duik het langgerekte Boudewijnpark in en je zit midden in de Molenbeekvallei, met haar moerassen, vijvers, bossen en braambessen om jam van te maken.”

Lees ook het verwante gesprek met artistieke duizendpoot Indirah Osumba, ook inwoonster van Jette.