Ruim 104.000 Brusselaars geregistreerd als risicopatiënt

Zo'n 104.000 Brusselaars tussen 18 en 64 jaar oud werden door mutualiteiten en huisdokters aangeduid als risicopatiënt. Hoewel men – om geen kwetsbare patiënten over het hoofd te zien – eerder ruim selecteerde, hebben kwetsbare inwoners van Brussel een grotere kans om uit de boot te vallen dan inwoners van Vlaanderen. “In Brussel hebben minder mensen een globaal dossier.”

Mensen tussen 18 en 64 jaar oud met een aandoening waarvoor werd aangetoond dat die het risico op een ernstig verloop van covid-19 vergroot, krijgen in ons land sinds april voorrang in de vaccinatiestrategie. Om kwetsbare patiënten te identificeren gingen zowel mutualiteiten als huisdokters aan de slag.

Zo selecteerden alle mutualiteiten samen ongeveer 88.000 Brusselse risicopatiënten. Huisdokters voegden daar nog 16.000 patiënten aan toe die niet door de mutualiteiten werden opgepikt. In totaal staan vandaag dus zo’n 104.000 Brusselaars geregistreerd als risicopatiënt. “De mutualiteiten baseerden zich op de facturatiegegevens en gingen daarvoor maximaal vijf jaar terug in de tijd,” vertelt Viviane Van Elshocht, adviserend arts bij de CM en verantwoordelijk voor de coördinatie van het ‘traject risicopatiënten’ voor de mutualiteiten.

“Iemand die bijvoorbeeld vijf jaar geleden een operatie aan de grote bloedvaten heeft gehad, wordt meegenomen in het systeem. Iemand voor wie dat zes jaar geleden is, niet, tenzij er nog medicatie voor wordt genomen. Soms nemen mensen al jarenlang medicatie voor iets waar ze zelf niet echt meer bij stilstaan waardoor ze niet altijd meteen begrijpen waarom ze als risicopatiënt werden geselecteerd. Maar in samenspraak met de taskforce vaccinatie zijn we overeengekomen om liever ruim te selecteren in plaats van het risico te lopen dat kwetsbare mensen uit de boot zouden vallen.”

Daarom kregen ook huisartsen de kans om patiënten aan de lijst met risicopatiënten toe te voegen. In Brussel identificeerden huisartsen zo’n 16.000 unieke patiënten die niet door de mutualiteiten werden geselecteerd. “Huisartsen kunnen patiënten manueel toevoegen. In principe hoort dat volgens de voorgeschreven criteria te gebeuren, maar het kan gebeuren dat een huisarts natuurlijk ook op basis van een persoonlijke interpretatie van de criteria hier en daar een patiënt toevoegt.”

Obesitas

Toch zullen kwetsbare Brusselse inwoners meer kans hebben om uit de boot te vallen dan bijvoorbeeld inwoners van Vlaanderen. “Op dit moment zijn de cijfers van het aantal risicopatiënten voor Vlaanderen nog niet exact gekend,” aldus Van Elshocht. “Maar we zien wel dat in Vlaanderen veel meer artsen zelf unieke patiënten hebben toegevoegd. Dat is het gevolg van het feit dat in Brussel veel minder mensen een vast, globaal dossier bij de huisarts hebben.”

In Brussel zijn kwetsbare mensen met andere woorden minder detecteerbaar. “Iemand met bijvoorbeeld obesitas – een aandoening die niet door de mutualiteiten wordt waargenomen – zal in Brussel statistisch gezien dus minder snel op de lijst met risicopatiënten terecht komen. Meer mensen in Brussel kunnen dus uit de boot vallen. In de hoofdstad zal bijgevolg een extra inspanning inzake sensibilisering nodig zijn.”

Van Elshocht wijst er echter op dat er wel een vangnet is. “Mensen die uit de boot dreigen te vallen, kunnen altijd zelf een afspraak maken met de huisarts. Die kunnen hen – indien nodig – toevoegen. Dankzij de complementariteit tussen de mutualiteiten en de huisartsen zijn we er in ieder geval in geslaagd om op korte termijn heel veel patiënten te selecteren én uit te nodigen.”