Samenhuren in de lift

Negen procent van de Brusselse huurwoningen doet dienst als "colocation": minstens enkele bewoners kiezen er voor het systeem van medehuur. Daarmee zit het fenomeen stevig in de lift. Mensen die samen huren, doen dat vooral om financiële en sociale redenen.

Negen procent van de woningen werd in 2013 betrokken door mensen die voor medehuur kiezen, zo blijkt uit cijfers van het Observatorium van de Huurprijzen. In 2012 was dat nog vijf procent. Samen huren zit dus in de lift.

Mensen die samen huren hebben uiteenlopende profielen. Ze zijn gemiddeld 29 jaar oud. De grote meerderheid woonde ook voor het samenhuren al in Brussel, slechts 18 procent komt uit het buitenland.

Meestal gaat het om alleenstaanden of koppels zonder kinderen die met anderen gaan samenwonen. Maar in 7 procent van de gevallen wonen er ook kinderen in een coloc, al dan niet voltijds. Samenhuurders hebben meestal een inkomen uit arbeid, 20 procent is student.

Geen zin om alleen te wonen
De redenen om samen te huren lopen uiteen, stelde het Observatorium vast (zie grafiek onderaan). “De helft van de medehuurders kiest voor die manier van wonen om financiële redenen, de andere helft om sociale redenen.”

Vooral jonge mensen gaan samenhuizen om sociale redenen: omdat ze met vrienden willen samenwonen, omdat ze geen zin hebben om alleen te huren, of om nieuwe mensen te leren kennen.

Hoe ouder ze worden, hoe meer huurders financiële motieven opgeven. Slechts 27 procent van de 45-plussers huurt nog om sociale redenen. Ze hebben eerder een beperkt budget, of zoeken een betere prijs-kwaliteitverhouding. Dat laatste is voor de meeste samenhuurders een belangrijk motief; wie samen met anderen huurt, kan zich vaak meer luxe veroorloven dan wie alle kosten alleen betaalt, een tuin of een terras bijvoorbeeld.

Voor de meesten is samenhuren ook geen tijdelijk project. 70 procent heeft geen verhuisplannen, en samenhuurders blijven door de band genomen even lang in de woning als andere huurders.