Slachtoffers aanslagen betogen opnieuw voor schadevergoedingsfonds

Woensdagmiddag betogen slachtoffers van de aanslagen in Brussel en Zaventem opnieuw voor betere steun. Concreet vragen ze een nationaal fonds dat meteen vergoedingen uitkeert. Minister Peeters (CD&V) wil het aantal verzekeraars alvast beperken tot één. Maar dat is niet de oplossing volgens slachtofferverenigingen.

Een vereniging van slachtoffers van de aanslagen in Brussel, Life4Brussels, protesteert vandaag aan het kabinet van premier Michel, en vraagt om een nationaal garantiefonds op te richten.

Twee weken geleden betoogde terreurslachtofferorganisatie V-Europe ook voor betere overheidssteun, samen met de slachtoffers van de aanslagen van de Bende van Nijvel. V-Europe vraagt eveneens om een overheidsfonds voor de slachtoffers, maar distancieert zich van Life4Brussels. "Roepen bij de premier is gemakkelijk en ondermijnt onze zaak. Wij willen ons net constructief opstellen," zegt voorzitter Philippe Vansteenkiste van V-Europe.

De eis werd ook opgepikt door de parlementaire onderzoekcommissie over de aanslagen in Brussel en Zaventem. Ze pleiten voor overheidsfonds waar slachtoffers van terrorisme meteen hulp en schadevergoeding kunnen krijgen. Het medisch onderzoek hoeft daar ook maar één keer te gebeuren. De bedragen worden dan later teruggevorderd van de verzekeringen.

Nu moeten slachtoffers en nabestaanden alles zelf regelen bij verschillende verzekeringsmaatschappijen, die vanuit een commerciële logica de uitkeringen willen beperken. De slachtoffers moesten telkens opnieuw hun traumatische ervaring vertellen als bewijs van medische onbekwaamheid, wat bijzonder vermoeiend is.

Geen fonds, wel één verzekeraar

Drie jaar na de aanslagen zijn die unieke aanspreekpunten er nog niet, al zijn er zaken in beweging. Federaal minister van Werk Kris Peeters (CD&V), bevoegd voor de verzekeringssector, werkt momenteel aan een wetsontwerp voor onder andere een centraal aanspreekpunt voor slachtoffervergoedingen.

Het gaat evenwel niet om een nationaal garantiefonds, wel om één unieke verzekeraar waarbij alle slachtoffers terechtkunnen. “Een nationaal garantiefonds is geen goede oplossing wegens te veel administratie, te hoge kosten en geen garantie op een snellere vergoeding,” klinkt het bij het kabinet-Peeters. De minister hoopt snel werk te maken van de nieuwe regeling, maar aangezien de regering in lopende zaken is, zal dat niet meer voor deze legislatuur zijn.

‘Fonds hoeft niet zo veel te kosten’

Toch heeft Philippe Vansteenkiste zijn bedenkingen bij het ontwerp van Peeters. “De angst voor hoge kosten komt er door de vergelijking met Frankrijk, waar het fonds een honderdtal permanente werknemers telt. Maar het gaat dan ook om een bevolking van 80 miljoen inwoners. Bovendien behartigt het fonds ook andere zaken dan terreurslachtoffers. In België hoeven er helemaal niet zo veel mensen te werken en ook niet permanent.”

“Een verzekeraar aanstellen als uniek aanspreekpunt is volgens ons niet de oplossing. Verzekeraars werken met vaste barema’s voor vergoedingen, om hun winstmarges te berekenen. Maar dit moet je geval per geval bekijken. Pakweg een vinger verliezen na een aanslag heeft heel andere gevolgen voor een pianist dan voor een advocaat. We hopen dat de politiek blijft zoeken naar een betere regeling,” aldus Vansteenkiste.