Stad ontwerpt nieuwe stoeptegel voor OLV-ter-Sneeuwwijk

De diensten van de Stad Brussel hebben onder impuls van schepen van Openbare Werken Els Ampe (Open VLD) een nieuwe stoeptegel ontworpen voor de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuwwijk. De nieuwe steen probeert esthetiek te verzoenen met comfort.

De blauwe steen uit Henegouwen geldt nog altijd als een referentie voor stoepen en pleinen, zeker voor een statige wijk zoals die achter het federale parlement. Het probleem met blauwe steen is dat hij erg glad kan worden bij regen- of vriesweer.

Daarom opteert men vaak voor zogenaamde gebouchardeerde blauwe steen. Dat wil zeggen dat de tegel ruw is gemaakt. "Dan ziet de steen er echter grijs uit en lijkt het al snel op beton", zegt Ampe. "Dat zien we bijvoorbeeld op het Muntplein."

De bevoegde diensten van de Stad gingen onder impuls van Ampe op zoek naar een compromis voor de straten in de Vrijheidswijk. Dat werd een steen met een gladde rand, en een ruw middenstuk. Die wordt bovendien geschrankt gelegd. "Zo zorgen we voor voldoende grip, maar behouden we de uitstraling van de blauwe steen", zegt de schepen. "Het bewijst dat we heel wat competentie in huis hebben en dat we niet voor alles een beroep moeten doen op externe bureaus."

Kasseien
De nieuwe stoeptegel ligt ondertussen in de Onderrichtsstraat en omgeving. De Stad bekijkt nog of de plaveien in de toekomst ook elders ingevoerd worden.

Naar eigen zeggen doet Ampe echter niet altijd wat ze wil. "In de administratie van het Gewest houdt men vaak vast aan kasseien op plekken waar wij graag iets anders zouden gebruiken", aldus de schepen. "Daardoor liggen verschillende dossiers stil, zoals de heraanleg van de Dieudonné Lefebrestraat. De mensen willen nochtans geen kasseien: die zorgen voor lawaai, liggen los na elke winter en zijn ongemakkelijk voor ouderen, vrouwen met hakken of kinderwagens."

Bij minister-president Rudi Vervoort (PS) klinkt het dat de keuze voor kasseien afhangt van de zone. "We moeten systematisch het erfgoedbelang onderzoeken en een juist evenwicht houden met andere aspecten van stadsontwikkeling, zoals we gedaan hebben met de Havenlaan bijvoorbeeld. In bepaalde zones dan weer, zoals de Unesco-zone, lijkt het behouden van dergelijke elementen gerechtvaardigd."