Standpunt BDW: Justitiepaleis

Brussel heeft het nog steeds niet gehad met de banale architectuur waar grote Belgische architectenbureaus ons al zovele jaren lang op trakteren. Dat lijkt de belangrijkste conclusie na het uitlekken van het ontwerp van Jaspers-Eyers voor een nieuw justitiepaleis.

Zou het kunnen dat we het hier in België wat gehad hebben met de opvallende verwezenlijkingen van dure, buitenlandse architecten met sterrenstatus? Het Congrescentrum van Daniël Libeskind dat zopas naar aanleiding van ‘Bergen, culturele hoofdstad’ werd ingehuldigd, heeft al bij al weinig persaandacht gekregen. Wat het treinstation betreft dat Santiago Calatrava in datzelfde Bergen in de steigers heeft staan: daarover heerst vooral de bezorgdheid dat het een smak geld zal kosten, centen die misschien beter zouden worden geïnvesteerd in het openbaar vervoer zelf. En iemand nog iets gehoord over de reflecterende vlinder die Jean Nouvel wou verwezenlijken aan het Zuidstation?

Maar waar we het voorlopig nog niet mee gehad hebben, zo lijkt het wel, is de banale architectuur waar grote Belgische architectenbureaus ons al zovele jaren lang op trakteren. Die indruk ontstaat als je het ontwerp ziet dat bureau Jaspers-Eyers voorstelt in de Regentschapstraat, vlakbij het Justitiepaleis. In dat megagebouw zou onder meer de correctionele rechtbank worden ondergebracht. Promotoren dienen nu al bouwaanvragen voor zo’n tweede groot gebouw in, in de hoop de administratieve molen te hebben afgerond vooraleer echt wordt beslist over de toekomst van het huidige Justitiepaleis en de locatie van de verschillende diensten. De bouwpromotor die het haalt, zou zijn pand dan kunnen verhuren aan de Regie der Gebouwen, dat de gerechtsgebouwen in België beheert.

Eigenlijk is het de wereld op zijn kop. Er duiken al ontwerpen op van (onbekende) bouwpromotoren, terwijl er door de minister van Justitie nog geen behoefteprogramma is geschreven en er dus ook nog geen wedstrijd is uitgeschreven. Het geeft de indruk dat er achter de schermen van alles wordt bedisseld en doet vrezen dat we uiteindelijk met een banaal justitiecomplex zullen opgezadeld worden.

En dat is erg jammer. Want we hebben heel wat troeven. Om te beginnen: een bestaand gerechtsgebouw met monumentale waarde, dat indertijd op een doordachte manier in het stadsweefsel werd ingeplant (maar waar, toegegeven, een hele buurt voor moest wijken). Vervolgens: een interessante architecturale scene, met getalenteerde architecten die niet zo nodig op een sterrenstatus uit zijn en die budgetten kunnen respecteren. En last but not least: een Brusselse bouwmeester, Kristiaan Borret, die in Antwerpen al heeft bewezen dat hij bouwprojecten en stedenbouwkundige ontwikkelingen in goede banen kan leiden.

Laat het goede nieuws zijn dat justitieminister Koen Geens (CD&V) al liet weten dat hij die bouwmeester bij de plannen voor het Justitiepaleis wil betrekken.