Studenten over Saint-Vé: ‘Jammer dat we worden opgesloten op de Zavel’

“De geest van het verzet is op Saint-Vé nog omnipresent”, liet VUB-rector Caroline Pauwels optekenen in ons radioprogramma Shout Out. Die stelling lijkt te kloppen, maar neemt niet weg dat het studentenfeest daarnaast vooral een ranzige braspartij blijft.

Op de steile Joseph Stevensstraat die uitgeeft op de Zavel hangt een student met lange pet en labojas gebogen over een verkeerspaaltje. Hij steekt twee vingers in zijn keel en laat de inhoud van zijn maag in een krachtige straal naar buiten stromen. Het beeld bevestigt, nog voor we de Zavel bereiken, de negatieve reputatie van Saint-Vé als een uit de hand gelopen braspartij.

‘Saint-Vé bewijst elk jaar zijn nut’

In café Chez Richard op de hoek met de Miniemenstraat doet VUB-alumnus René er nog een schepje bovenop. “Saint-Vé? Dat is drinken he. Je moet daar geen diepere betekenis achter zoeken”, is het enige antwoord dat de vijftiger weet te verzinnen. Het gevolg van die houding stellen we vast wanneer we na een fouillage het plein oplopen. Afvalcontainers dienen als openbare toiletten en vale ogen verraden vele glazen bier. Het duurt niet lang of de hulpdiensten voeren een eerste slachtoffer af door overmatig drankgebruik. Dat kan ook niet anders wanneer je aan sommige standen al voor 10 euro ongelimiteerd wordt bijgeschonken.

Niets doet vermoeden dat studenten zich nog bewust zijn van datgene waar Saint-Vé voor staat, het verzet tegen het establishment in de geest van mei ’68. Al bewijst Mathias het tegendeel. “Deze dag is het summum van de studentikoze viering, maar wij zijn hier niet alleen om pinten te drinken. We organiseren hier met de gilde ook de verkiezing voor een nieuwe commandeur. Daarnaast eisen wij op Saint-Vé elk jaar meer inspraak voor de studenten. Het heeft dus wel degelijk zijn nut."

Volgens Mathias is de positie van de student er de laatste jaren ondanks de vele eisen wel niet op vooruitgegaan. “En dat is grotendeels onze eigen fout. De verschillende verenigingen moeten gewoon meer van zich laten horen. Dat is echt een werkpunt voor de toekomst.” Jesse ziet de situatie minder somber in. “Er is altijd ruimte voor verbetering. Het belangrijkste is dat we onze kritische geest behouden en die ook etaleren in de studentenraad.”

‘Als terroristen op de Zavel’

In 2011 sukkelde een 19-jarige student onder een van de vele praalwagens. “Er is toen besloten om de vrachtwagens uit de stoet te bannen. Het is verschrikkelijk wat er die dag gebeurd is. Toch is een verbod geen oplossing", vindt Mathias.

"Het is erg dat er pas iets verandert wanneer iemand sterft, maar andersom is het ook raar dat er verandering moet komen juist omdat er iemand sterft. Als vijftig jaar alles goed gaat, dan hoef je niet meteen het roer om te gooien en ons op de Zavel te houden alsof wij terroristen zijn", voegt hij daar nog aan toe.

Gianni en Marthe vinden de vergelijking met terroristen overdreven, maar delen ergens wel de mening van Mathias. “Het is jammer dat we worden opgesloten op de Zavel. De verstrengde veiligheidsmaatregelen sinds de aanslagen zullen daar ook wel voor iets tussen zitten zeker. Ach, we vinden niet dat die ingrepen het plezier moeten bederven.”