Taalklassen in trek bij expats

Wie denkt dat expats in Brussel niets anders doen dan borrelen in Irish Pubs aan Schuman, op het Kasteleinsplein en aan Place Lux, heeft het goed mis: heel wat exemplaren vullen hun vrije tijd op een zinvolle manier in, zoals met het volgen van taallessen.

Het CVO Brussels Education Center telt heel wat buitenlandse Brusselaars onder zijn cursisten. “We hebben op ons CVO per jaar een negenduizendtal cursisten met honderdveertig verschillende nationaliteiten,” vertelt adjunct-directeur communicatie en internationalisering Hans Smet.

“Het betreft expats die voor de Europese instellingen, buitenlandse ambassades of de Navo werken, maar ook studenten van de VUB en de Erasmushogeschool, en mensen met een andere, heel uiteenlopende achtergrond. De Belgen maken percentueel wel de grootste groep van ons cursistenbestand uit, samen met andere Europese nationaliteiten zoals Fransen, Spanjaarden en Italianen. De aantallen variëren ook van jaar tot jaar.”

Expats
Dat er zo veel expats cursussen volgen aan het CVO Brussels Education Center, heet geen toeval. “We adverteren onze cursussen op websites, in publicaties en op plaatsen die zich specifiek tot expats richten,” zegt Smet. “Onze cursussen spelen daarenboven in op enkele specifieke noden. Zo bieden we bijvoorbeeld gecombineerd leren, zakelijke cursussen en schrijfklassen aan. Dat zijn allemaal formules die expats erg aanspreken.”

“Haast in alle taalklassen vinden we expats terug,” besluit Smet. “Ook Nederlands is heel populair en wordt door expats gekozen omdat ze bijvoorbeeld een Nederlandstalige partner hebben, op het werk met Nederlands geconfronteerd worden, interesse in het Nederlands als officiële taal van België hebben of met vrienden Nederlands spreken.”

Vreemd land
Om te begrijpen hoe het er in de praktijk aan toe gaat, volgen we zelf een Franse taalklas voor gevorderden en dat op woensdagavond van zes tot kwart na negen, in een gebouw van de VUB aan de Pleinlaan.

Stipt om zes uur begint lesgeefster Martine Moorkens de les – er zijn dan nog maar drie leerlingen aanwezig. Een na een komen de expats binnenwaaien: het betreft leerlingen uit Italië, Nederland, Maleisië, Slovenië, Roemenië, Mexico en een enkeling uit België.

De les van taalklas 3.1.1 spitst zich vandaag toe op het thema onderwijs. De belangrijkste vocabulaire wordt op een scherm geprojecteerd en we maken enkele oefeningen uit de cursus. Maar de nadruk van de les ligt duidelijk op mondelinge conversatie. In kleine groepjes worden er teksten gelezen en besproken. De verschillende afkomst van de leerlingen maakt dat er daarbij heel wat verschillende Franse accenten aan bod komen.

Consternatie alom wanneer in een – enigszins gedateerde – tekst blijkt dat er in Wallonië een tachtigtal scholen zijn die immersieonderwijs aanbieden, tegenover één in Brussel en geen enkele in Vlaanderen. “Dit is inderdaad weer een voorbeeld van het surrealistische België,” legt lesgeefster Martine uit. De expats lachen en schudden hun hoofd ostentatief van links naar rechts. In wat voor vreemd land zijn ze toch aanbeland!