Tussen Leuven Vlaams en nieuw-links

Paul Goossens schreef een boek over de cultuurstrijd die vandaag woedt tussen de Vlaams-nationalisten en de free spirit van mei ‘68-links.

De KULeuven herdenkt mei ‘68 amper, de Vlaams-nationalisten doen dat wél. Aan de slogan ‘Walen buiten’ wordt de KULeuven ongaarne herinnerd. Een kwarteeuw na de splitsing bood de KULeuven de UCL verontschuldigingen aan voor deze ‘onchristelijke’ van de strijd om Leuven Vlaams. Voor Vlaams-nationalisten vormen de gebeurtenissen die zich in de jaren 1968 in Leuven afspeelden, een cruciale episode in de wording van de Vlaamse natie, aldus KULeuven-historicus Jo Tollebeek in De Standaard.

En hij verduidelijkt: "Voor Bart De Wever moet de strijd van de Vlaamse studenten en professoren ontdaan worden van de nieuw-linkse contestatiebeweging die zich in 1968 in de straten en aula’s van -Leuven manifesteerde." Met 1968. Het jaar dat niet wil sterven laat journalist Paul Goossens zien dat hij, als één van de grote studentenleiders van weleer, niet bereid is om die erfenis uit handen te geven de Vlaams-nationalisten.

Goossens kijkt niet met nostalgie naar zijn verblijf in de gevangenis, noch naar de opstootjes in Leuven. Hem is het te doen om de cultuurstrijd die vandaag woedt tussen de Vlaams-nationalisten en de free spirit van mei ‘68-links.

Het hoofdstuk over hoe de conservatieven opeens de Verlichting omhelzen kan moeilijk duidelijker geformuleerd zijn: "Sinds de moslim om de hoek woont, werd de koele conservatieve minnaar een warmbloedig supporter van enkele verlichtingstrofeeën: scheiding van kerk en staat, gelijkheid van man en vrouw, vrije meningsuiting, zelfs homo’s en lesbiennes worden nu gekoesterd." Goossens was duidelijk in grote vorm toen hij zijn teksten schreef, het boek is een ware eye-opener, de gedrevenheid waarmee Goossens zijn thema behandelt, laat zien dat hij na een halve eeuw nog altijd strijdlustig is.

1968. Het jaar dat niet wil sterven van Paul l Goossens, is uitgegeven bij Epo, telt 128 pagina’s en kost 9,90 euro.