Veeweyde ziet met stijging asielaanvragen vrees werkelijkheid worden

Het dierenasiel Veeweyde in Anderlecht merkt dat heel wat mensen af willen van hun ‘coronahuisdier’. “Per dag krijgen we gemiddeld zo’n tien telefoontjes. Dat is een verdubbeling in vergelijking met een paar maanden geleden,” zegt Gaëtan Van Goidsenhoven, voorzitter van de Koninklijke Maatschappij voor Dierenbescherming.

De coronacrisis en de lockdown hebben tal van Brusselaars verleid tot de aankoop van een huisdier. Maar, met de heropleving van het publieke leven verdwijnt bij heel wat mensen ook de liefde voor de hond of kat. Dat merken ze ook in het dierenasiel Veeweyde in Anderlecht.

“Vooral de laatste maanden zien we dat de aanvragen toenemen. We krijgen nu elke dag gemiddeld zo’n tien telefoontjes, terwijl dat in mei nog maar de helft was. Vaak gaat het om mensen die beseffen dat ze geen tijd of zin meer hebben om voor het dier te zorgen. Onze vrees wordt daarmee werkelijkheid. Bij heel wat mensen was de aanschaf van een huisdier tijdens de lockdown dus geen weloverwogen beslissing. Al zijn het soms ook financiële problemen die ervoor zorgen dat een dier niet langer bij zijn baasje kan blijven,” zegt Gaëtan Van Goidsenhoven, voorzitter van de Koninklijke Maatschappij voor Dierenbescherming Veeweyde.

In het dierenasiel worden op dit moment renovatiewerken uitgevoerd. Als alles goed gaat moet het vernieuwde Veeweyde in 2023 zijn deuren openen. Maar tot die tijd hebben de werkzaamheden een grote impact op de capaciteit van het centrum. “In normale omstandigheden kunnen hier 100 honden en 40 katten terecht. Vandaag is dat maar de helft. Het is dus onmogelijk om alle asielaanvragen positief te beantwoorden. Met ongeveer 30 opnames per maand zitten we aan ons plafond,” legt de voorzitter uit.

‘Een dier is geen voorwerp’

Niet iedereen die van zijn huisdier af wil, vindt ook de weg naar het asiel. “Soms vinden we achtergelaten dieren terug langs de kant weg. Dat zijn schrijnende situaties waarbij het dier verpakt zit in een kartonnen doos, of om onverklaarbare redenen in een soort folie is ingewikkeld en aan zijn lot overgelaten. Dat doet natuurlijk pijn aan het hart. Mensen moeten echt beseffen dat een dier geen voorwerp is dat je zomaar even kan dumpen.”

Veeweyde gaat er wel prat op dat de eigen verwerkte adoptie-aanvragen tijdens de lockdown nog niet tot een terugkeer hebben geleid. “We voeren dan ook een grondige screening uit alvorens we een dier aan iemand meegeven. Eenzaamheid of het plotse thuiswerken mag niet de enige reden zijn om ineens een hond of kat in huis te nemen,” aldus Van Goidsenhoven nog.