Vrijwilliger Françoise Romnée overleden: 'Ze heeft duizenden migranten geholpen'

Zondag is Françoise Romnée uit Jette op 60-jarige leeftijd overleden. Ze was een onvermoeibare vrijwilligster die zich jarenlang dagelijks inzette voor migranten en asielzoekers in Brussel. “Ze heeft duizenden mensen geholpen.”

Het is intussen zeven jaar geleden dat er op het hoogtepunt van de asielcrisis honderden tot meer dan duizend vluchtelingen en asielzoekers verbleven aan het Noordstation of in het tentenkamp in het Maximiliaanpark, vlakbij de Dienst Vreemdelingenzaken.

“Op een dag zag ik die mensen hier staan en ik vond dat ik iets moest doen,” zei Françoise daar in 2017 over aan BRUZZ. Zo mobiliseerde ze vrienden en sympathisanten in de Facebookgroep van het burgerplatform ‘Solidarité avec les réfugiés de la Gare du Nord’, die tot op heden zo’n 7.000 leden telt.

Zondag overleed ze onverwachts aan hartfalen.

“Het is echt een enorm verlies. Ze was een centraal persoon voor de solidariteit in Brussel," zegt Loïc Fraiture, politiek secretaris van de PVDA-fractie in het federaal parlement en verantwoordelijke voor solidariteitsnetwerk Vriendschap Zonder Grenzen.

"Elke dag, élke dag, werkte ze om anderen te helpen. Ze had een onvermoeibare energie. Ik ken niemand die zich zo engageerde, voor eender welke organisatie," aldus Fraiture.

Volhouden

Met het begin van de coronapandemie en de eerste lockdown werd het Maximiliaanpark ontruimd, maar dat belette Françoise Romnée niet om asielzoekers en transmigranten, op doortocht of gestrand waren in Brussel, te blijven helpen.

Met de groep 'Solidarité avec les réfugiés de la Gare du Nord' bleef ze dagelijks maaltijdbedelingen voor de asielzoekers, migranten en vluchtelingen organiseren. Na de ontruiming van het Maximiliaanpark lukte het Romnée om bij de instanties een overdekte locatie af te dwingen, waar toch nog voedsel bedeeld kon worden. Dat werd uiteindelijk een plek op de Akenkaai, bij het toekomstige museum Kanal.

Daar werkte ze onder meer samen met Riet Dhont, vrijwilligster bij het PVDA-solidariteitsnetwerk Vriendschap Zonder Grenzen. “Het werk is soms echt niet gemakkelijk. Soms kom je mensen tegen die de week nadien 'weg' zijn. Zo hadden we onlangs te horen gekregen dat er twee meisjes verdronken zijn.”

“Het is zwaar, maar zij hield vol en heeft ons altijd gestimuleerd om vol te blijven houden. Dat heeft ervoor gezorgd dat we zijn blijven doorgaan, en we gaan die taak ook verderzetten," aldus Dhont.

Hoeveel mensen ze heeft geholpen? "Geen honderden, maar duizenden," zegt een vrijwilligster van de liefdadigheidsgroep 'Deux euros cinquante’ die zichzelf Maj Mun noemt.

Casa Malis

Later verschoof haar aandacht naar de opvang van vluchtelingen in Casa Malis, een huis in de De Koninckstraat in Molenbeek waar zo'n 200 vluchtelingen tijdelijk worden gehuisvest. Daar stond ze tot haar overlijden in voor de dagelijkse organisatie van de lunch en het avondeten.

Romnée werkte steeds zonder officiële instantie of vereniging. “Ze deed alles zelf. Ik weet echt niet hoe we nu verder moeten,” zegt Sonia Van De Zande van Casa Malis verslagen. “Ze was altijd aanwezig, ze had een ongelooflijke positiviteit. Ze was een ster.”

"Haar dochter heeft ons gezegd dat ze op ons rekent om haar werk verder te zetten. We gaan nu heel hard werken om dat te doen," aldus nog vrijwilligster 'Maj Mun'.