VRT-journalist: 'Brussel ik hou van je, ik kots op je'

Naar aanleiding van het schietincident aan de Ninoofsepoort vraagt VRT-journalist Riadh Bahri zich af of er eerst doden moeten vallen alvorens er in de stad iets zal veranderen. “Ik ben het beu dat ik me niet langer thuis voel in mijn stad.”

Riadh Bahri komt uit een Gents gezin met een Belgische moeder en een Tunesische vader. Na vier jaar hoofdstad omschrijft hij in een vrije tribune in De Standaard zijn gevoel als volgt: “Brussel, Ik hou van je en ik kots op je”.

Bahri was meteen verliefd op Brussel. "Een smeltkroes van culturen, geuren, kleuren en smaken. Van de heerlijke bruine Vlaamse kroeg tot nachtenlang dansen met mensen vanuit alle uithoeken van dit continent”.

Maar het tij keerde. “Ik ben overvallen op straat, beroofd op een terras en uitgescholden omdat ik homoseksueel ben. Twee maanden geleden nog zag ik hoe een onschuldige jonge vrouw in elkaar werd getimmerd door twee mannen." Zelf moest hij met zijn auto wegvluchten nadat hij het aan de Haachtsesteenweg had aangedurfd om te toeteren op een dubbel geparkeerde automobilist.

"Ik ben het beu", zegt Bahri. "Het achterom kijken als ik ’s avonds mijn auto parkeer. Het niet altijd durven gebruik maken van het openbaar vervoer, want te onveilig. De vuiligheid."

'Brussel verlaten is geen optie'
Bahri woont zelf in Sint-Jans-Molenbeek. "Het is er vuil, onveilig en ongezellig", klinkt het. "Op veel plekken toch. Ik ben het beu dat ik me niet langer thuis voel in mijn stad. Dat ik me op den duur afvraag of dit nog België is. Waar ik in de onderdrukking word geduwd door een grote groep mensen. En het doet pijn om het te zeggen, maar het gaat maar al te vaak om jonge gasten met een Arabische achtergrond, of van wie de ouders niet hier geboren zijn. Allochtonen. Ik ben zelf allochtoon. Ik ben zelf het product van de multiculturele samenleving. Ik leef voor verdraagzaamheid. Maar ik word rechtser in mijn hoofd. De tolerantie en verdraagzaamheid maken plaats voor woede, frustratie, angst en soms zelfs een tikkeltje racisme. Wanneer ik mezelf erop betrap dat ik in de wagen brul ‘k*t-Marokkaan’, dan weet ik dat ik niet goed bezig ben."

"Politici, ruim uw straten op”, geeft hij als raad mee. "Maak dat we weer de bus en tram kunnen nemen zonder ongemakken. Maak dat we niet achterom hoeven te kijken op straat als we na middernacht door onze stad wandelen. Maak dat ik mijn lief ongestoord kan vastpakken waar en wanneer ik dat wil. Geef me mijn stad terug."

Toch denkt Bahri er niet aan om Brussel te verlaten. "Er is nog hoop, laten we dat niet vergeten. En als we met zijn allen Brussel de rug toe keren, dan is het definitief voorbij."