VVB schrijft witboek over de weg naar Vlaamse Staatsvorming: 'We laten Brussel niet los'

De Vlaamse Volksbeweging (VVB) heeft een witboek klaar waarin ze in 90 bladzijden de weg wijst naar de vorming van een Vlaamse staat. Vlaams Belang en N-VA tonen nog weinig interesse in de Vlaamse zaak, vindt de VVB, dus rekent de vereniging vooral op het middenveld om de bevolking te sensibiliseren.

Opdracht nummer één volgens de VVB is het creëren van draagvlak voor Vlaamse onafhankelijkheid, want: "we moeten realistisch zijn, op dit ogenblik is dat draagvlak zeer klein (...) Op communautaire thema's werd een vijfjarig embargo gelegd, de Vlaamsgezinde verenigingen weten niet echt tot een breder publiek door te dringen en de Vlaamse regering doet gewoon stilletjes haar ding."

Om draagvlak te creëren, wil de VVB dat alle Vlaamsgezinde verenigingen samenwerken, om te benadrukken wat Vlaanderen aantrekkelijk en interessant maakt. Zij moeten zorgen voor een Vlaams natiegevoel, waar later een Vlaamse staat op kan worden geënt.

Dat Brussel niet wordt losgelaten als Vlaamse hoofdstad, vindt de VVB evident. "Tegenover de cultureel, emotioneel sterke band met Wallonië staat de economische, rationele kracht van Vlaanderen. De Brusselaars, en vooral hun beleidsvoerders, zijn zich maar al te goed bewust van het economische belang van Vlaanderen voor hun gewest. Dat is een troef die Vlaanderen voluit moet uitspelen."

Faciliteiten

Tot slot dient ook komaf te worden gemaakt met de faciliteiten rond de taalgrens. Om daarvoor draagvlak te creëren kan de nadruk worden gelegd op de voordelen, argumenteert de VVB, zoals de besparing op de werkingskosten van de gemeenten waarvoor de afschaffing zou zorgen.

In het slotwoord van het Witboek krijgen Vlaams Belang en N-VA nog flink op hun donder. Zij blinken volgens de VVB uit in nonchalance en zelfs desinteresse wat Vlaanderen betreft. "Vlaams Belang speelt electoraal weer helemaal mee, maar dankt dat vooral aan een identitair, anti-migratie-, anti-islamverhaal en veel minder aan zijn Vlaamse standpunten. N-VA schippert tussen 'onvermijdelijk' confederalisme en communautaire stilte om een 'broodnodig herstelbeleid' te kunnen voeren en, althans zo lijkt het, vooral haar positie als machtspartij te vrijwaren."