Giacomo Puccini overleed honderd jaar geleden in onze hoofdstad, maar dat is niet de reden waarom regisseur Christophe Coppens nu met diens Turandot aan de slag gaat.
Christophe Coppens tackelt Puccini’s opera: ‘Turandot werd te vaak gezien als ijsprinses'
“Er moet voor mij altijd een manier zijn om een verhaal vandaag op een niet geforceerde manier relevant te houden.” Aan dat soort pertinente kwesties is er geen gebrek bij een staging van Turandot. Hoe ga je om met vraagstukken rond culturele appropriatie? Hoe interpreteer je de chinoiserieën in de partituur? En wat met die ongeloofwaardige vrouwenrollen Liu en Turandot, personages die vroeger dan wel later smachtend aan de voeten van heldentenor Calaf liggen?
“Het originele einde is zeer problematisch. Geen enkele moderne vrouw zou zo kort door de bocht de liefde van haar leven vinden. Het gaat te snel om geloofwaardig te zijn. Aangezien Puccini de opera door zijn vroegtijdige overlijden zelf niet heeft afgemaakt, konden we ons daar wel wat vrijheden in veroorloven. Daarnaast vond ik het belangrijk om met het personage van Turandot aan de slag te gaan. Ik vind het altijd interessant om vrouwen in hun veelgelaagdheid op het podium te plaatsen. Turandot wordt te vaak weggezet als ijsprinses. Die interpretatie boeit mij maar weinig. Volgens mij is ze een complexer individu: een excentriekeling, een rebel die opgroeit in een verstikkende omgeving, maar ook iemand die alle voordelen van dat repressieve systeem geniet.”
"Volgens mij is Turandot een excentriekeling, een rebel die opgroeit in een verstikkende omgeving, maar ook iemand die alle voordelen van dat repressieve systeem geniet”
Opera-regisseur
Die omgeving vindt de regisseur in de elitelaag van de Hongkongse samenleving. “Een rijke, beschermde wereld, die enkel bestaat dankzij de astronomische hoeveelheden geld die erin circuleren.” Al is het niet Coppens' bedoeling om die locatie te nadrukkelijk te expliciteren. “Ik probeer het zo universeel mogelijk te houden. Het kan eigenlijk gelijk welke stad zijn waar de rijken der aarde naartoe vliegen. Alleen verplicht de partituur van Puccini je wel om het verhaal in een Chinese context te laten plaatsvinden.”
Het toont hoezeer de muziek voor Coppens de bepalende factor blijft. “Zeker, die moet bovenal tot mijn verbeelding spreken. Ik begin weliswaar altijd bij de tekst, probeer het libretto te begrijpen en dat zo klassiek mogelijk te benaderen. Maar dan luister ik honderden keren naar de muziek, vergeet ik het verhaal en openbaren de beelden zich. Pas als die visie er is, keer ik terug naar het libretto en bekijk ik welke ideeën ik eventueel moet veranderen zodat ze in het verhaal passen.”
Giacomo Puccini's opera Turandot is van 14 tot en met 30/6 te zien in De Munt, lamonnaiedemunt.be
Lees meer over: Brussel-Stad , Podium , Muziek , Christophe Coppens , Giacomo Puccini , Turandot , opera