#96 Radio Radzinski met Jonas De Roeck: over coachen met Kompany, Stassin en Kartoffeln

In deze Radio Radzinski verteren we samen met Jonas De Roeck zijn ontslag bij Westerlo, maar blikken we toch vooral terug op zijn doortocht bij Anderlecht. Daar wordt hij in de zomer van 2018 beloftentrainer en schuift hij niet veel later door naar de positie van T2. Eerst onder Karim Belhocine en Fred Rutten, daarna onder Vincent Kompany. “Een geweldige samenwerking, maar Vincent zag mij vooral als een liniecoach. Dat was voor mij niet genoeg en dus ben ik uit de gouden kooi gestapt.”

Het verhaal van Jonas De Roeck bij Westerlo zit erop. Na bijna drie mooie jaren bij de Kemphanen en een promotie naar eerste klasse wordt uitgerekend de wedstrijd tegen Anderlecht hem begin december te veel. “Natuurlijk denk je op lange termijn en wil je verder bouwen aan iets mooi. Maar iemand zei me ooit: ‘Wie een contract tekent als trainer, tekent meteen ook zijn C4’. Een nuchtere kijk op de zaak, wat toch wel uitzonderlijk is voor iemand die zijn voetbaljeugd heeft beleefd bij Antwerp.

Een polyglot op noppen

In vergelijking met de gemiddelde Sinjoor beschouwt hij de rest van het land niet als parking. De Roeck is dan ook een echte wereldburger. Hij wordt geboren in Barcelona (!), groeit op in de Verenigde Staten en begint aan zijn puberteit in een buitenwijk van Londen. En dat allemaal omdat zijn vader als scheikundig ingenieur de wereld rondreist.

Het levert hem een uitgebreide talenkennis op, want naast Engels, Frans en Nederlands spreekt hij ook vloeiend Duits. Dat pikt de centrale verdediger op tijdens zijn passage bij tweedeklasser Augsburg waarmee hij in 2011 opklimt naar de Bundesliga. Het is een bijzonder fijne periode voor de polyglot op noppen die dan al een titel met Antwerp in tweede klasse achter zijn naam heeft staan.

“Al schrok ik wel even tijdens de contractonderhandelingen. Die verliepen volledig in het Engels. Maar van zodra mijn handtekening onder de overeenkomst stond, schakelde iedereen over naar het Duits. Ik moest de taal dus wel leren. In het begin gaat dat moeizaam en praat je een soort steenkolenduits zoals Jean-Marie Pfaff, maar na een paar weken ging het beter.”

“Ook mijn dochters spraken zeer snel vloeiend Duits. Bij ons thuis wordt iedere conversatie trouwens nog altijd in het Duits gevoerd.” Godfried wil dan wel eens weten hoe dat gaat. Zeg je dan: ‘Die Kartoffeln sind fertig als het eten op tafel staat?’. “Ja, zoiets ja,” moet De Roeck lachen.

In de klas met Kindermans en overvriendelijke onvriendelijke Japanners

De drie seizoenen in Duitsland zijn samen met de successen bij Antwerp de mooiste momenten uit zijn zeventien jaar lange carrière. In die periode wordt al snel een ding duidelijk. Ooit wil De Roeck trainer worden. “Zonder hautain te willen klinken, maar ik had snel door dat ik het spelletje ook vanaf de zijlijn naar een hoger niveau zou kunnen tillen.” En dus schrijft hij zich in voor de trainerscursus. Daar zit hij in de klas met niemand minder dan Jean Kindermans, toenmalig hoofd van de jeugdopleiding bij RSCA.

“Hij zei me dat mijn profiel goed zou passen bij een club als Anderlecht en hij me zeker zou bellen als er een plaatsje vrijkwam op Neerpede.” Maar beginnen doet De Roeck op een lager niveau bij Lyra en Berchem Sport. Een eerste grote kans komt er in het seizoen 2017-2018 bij Sint-Truiden. Maar echt lang houdt die samenwerking niet stand.

“Tjah, we kennen nochtans een goede seizoenstart, maar dan wordt de club overgenomen door een Japanse investeringsgroep. Los van de resultaten was het dan al duidelijk dat ik na een seizoen zou moeten vertrekken. De Japanners waren op zoek naar iemand met meer ervaring. Dat kan ik ergens nog begrijpen, maar ik heb dat er wel zelf moeten uitsleuren. In Japan heerst een cultuur van people pleasing. Ze zeggen altijd ‘ja, geen probleem’ terwijl ze soms het tegenovergestelde denken. Dat was bijzonder lastig. Maar goed, ik heb er ook veel uit geleerd.”

Lucas Stassin, de sluipschutter van een warme club

En dan is het in deze Radio Radzinski tijd voor de doortocht van De Roeck bij Anderlecht. Want belofte maakt schuld. Dat weet ook Kindermans en mag je in dit geval zelfs letterlijk nemen. In de zomer van 2018 vraagt de directeur van Neerpede hem om coach te worden van de paars-witte beloften. “Dat leek mij toen de juiste stap. En dat vind ik nu nog altijd. Ik heb er mogen samenwerken met de grootste talenten: van Mario Stroeykens, tot Yari Verschaeren en Jérémy Doku.”

Zijn goede werk wordt na het ontslag van Hein Vanhaezebrouck beloond met een plek op de bank van de eerste ploeg als assistent-coach. “Dat was geweldig om te doen en al zeker wanneer Vincent Kompany werd aangekondigd als hoofdtrainer.” Godfried wil meteen weten wat ze van elkaar hebben geleerd. “Het klinkt cliché, maar dat zit echt in kleine dingen: hoe je een speler benadert of op welke details je blijft hameren om iemand beter te maken.”

En toch scheiden de wegen van Kompany en De Roeck in 2021. “Ja, Vincent zag mij meer als een liniecoach voor de verdediging en ik wilde mij graag verder ontwikkelen als allround coach. Dus ja, ik had in die gouden kooi kunnen blijven zitten, maar dat was voor mij eigenlijk geen optie. Vincent begreep dat ook en dat siert hem. We zijn vandaag nog altijd goeie vrienden.”

Aan het einde van deze aflevering maken we de winnaar van de prijsvraag bekend en gooit Godfried nog een heet hangijzer in de groep. Kan Lucas Stassin ooit eerste spits van Anderlecht worden? “Goh, ik denk het wel. Ik ken niemand met zo’n neus voor goals, maar hij moet wel meer in functie van de ploeg beginnen denken. Lucas kan een slechte match spelen en toch blij zijn met de twee goals die hij heeft gemaakt. Een Stroeykens is op dat vlak meer met de teamprestatie bezig,” legt De Roeck uit, waarna hij deze Radio Radzinski muzikaal afsluit met 'Wonderwall' van Oasis.