David Rimbold: ‘Ik zit in het midden op de Derby van de Zwanze’

David Rimbold (39) is een speler naar het hart van de Brusselse voetbalsupporter. Een man over een groot strijdershart beschikt. Daarom is hij geliefd bij de supporters van zowel RWDM als Union Saint-Gilloise, de clubs waar hij zijn mooiste momenten beleefde. Vrijdag kijkt hij dan ook met een dubbel gevoel naar de ‘Derby van de Zwanze’.

In de twaalf jaar dat de Brusselaar de kleuren van RWDM verdedigde, waarvan zes jaar bij de eerste ploeg, groeide hij uit tot een chouchou van de supporters. De jeugdschool van de club stond toen hoog aangeschreven en hij speelde er samen met mannen als Fred Vanderbiest en Wesley Sonck. “Mocht de club in 2002 niet failliet zijn gegaan, was ik er niet vertrokken. Twee momenten steken er voor mij uit in mijn tijd bij RWDM: de kwalificatie voor de UEFA Cup, zelfs al was ik toen nog een jonge ket en trainde ik vooral met de eerste ploeg. En de promotie naar eerste klasse, na de eindronde, met Patrick Thairet als trainer.”

“RWDM had een klein budget en gaf vertrouwen aan de jeugd. Dat was een groot voordeel voor ons, want in die tijd kregen jonge voetballers weinig kansen, en niet zoveel geld als sommige jongeren vandaag krijgen.”

'Geen successupporters'
Rimbold maakte bij RWDM deel uit van een familie. De nauwe band tussen supporters en spelers typeert de ploeg, net als Union Saint-Gilloise, en blijft ook na de carrière van de spelers standhouden. “Het zijn geen successupporters, ze doen alles voor hun club.”

De Brusselse ket houdt overwegend positieve herinneringen over aan zijn tijd in het Edmond Machtensstadion. Al was zijn vertrek er een met pijnlijke gevolgen. “Dat laatste seizoen was een catastrofe. We zijn toen bijna acht maanden niet betaald. Af en toe kregen we cheques, maar die bleken niets waard te zijn. Ik werd nog eens extra getroffen omdat ik achteraf de facturen kreeg gepresenteerd van knieoperaties die ik had ondergaan. De club bleek daar niets van betaald te hebben.”

Osmose
Via Jean-Marie Pfaff, die voor het faillissement commercieel directeur was bij RWDM, kwam Rimbold terecht in de Duitse vierde klasse, bij Wuppertal. Na anderhalf seizoen besloot hij terug te keren naar België en belandde zo bij Union Saint-Gilloise. “Ik tekende er pas op 31 augustus, na twee maanden zoeken. Ik had gedacht dat ik gemakkelijker een ploeg zou vinden. Het contract was niet goed, daarom had ik aanvankelijk maar voor zes maanden getekend. Wie had toen geloofd dat we kampioen van derde klasse zouden worden?”

“Bij Union was ik veel meer een leider, ik had al ervaring en nam mijn verantwoordelijkheid. Als je als jonge ket met mannen als Vandersmissen en Rosez in de kleedkamer van RWDM zit, doe je dat niet.”

De groep was zeer hecht en dat vertaalde zich zowel op als naast het veld in vriendschappen. Meerdere keren per week gingen ze samen op stap. “Daar waren ook supporters en bestuursleden bij. Het was geweldig. Mede dankzij die geweldige vriendschap, dankzij die osmose, zijn we kampioen geworden. Dat was het mooiste seizoen uit mijn carrière.”

De invloed van geld
“Ik herinner me goed hoe ik dat seizoen in drie wedstrijden tien keer scoorde, net voor mijn contract afliep. Ik kwam met goede argumenten aan de onderhandelingstafel. Ik besloot toen wel om naast het voetbal ook te gaan werken.”

Rimbold ondervond dat bij RWDM, en ook bij Union ervoer hij de invloed die geld kan hebben. “Een paar matchen voor het einde van mijn eerste seizoen kregen we de vraag om het wat rustiger aan te doen. Op een moment dat we nog streden voor de titel. De club zei dat indien we zouden opgaan, ze geen versterking konden halen. Wij trokken ons daar niets van aan en zijn vol voor de titel gegaan. Het seizoen erna is er inderdaad geen versterking gekomen, maar we zijn in tweede mooi elfde geëindigd.”

'Man van het publiek'
Na drie seizoenen Union werd Rimbold weggekaapt door White Star Woluwe, waar hij na zes maanden alweer vertrok. Via Rode Verrewinkel belandde hij opnieuw in het Joseph Mariënstadion. “Ik denk dat ik het soort speler was voor clubs als RWDM en Union, ja. Een man van het publiek. Daardoor ben ik uiteindelijk ook moeten vertrekken bij Union. Ik zat in mijn laatste contractjaar en had mijn ligamenten gescheurd. Voorzitter Michielsen maakte me duidelijk dat ze niet zouden verlengen omdat ik volgens hem te dicht bij de supporters stond. Een vertrek in mineur.”

De Brusselaar speelde vervolgens nog bij clubs in lagere divisies en trainde ook ploegen in die regionen. Sinds dit seizoen heeft hij de U21 van RWDM onder zijn hoede. “Ik heb nog heel wat goede contacten bij RWDM, onder meer met trainers, en kreeg van hen de vraag om te komen. Het is een ingewikkeld verhaal door de hele heisa rond de velden. Wij spelen in Molenbeek maar trainen in Zellik, op een slecht veld. Dat kan één seizoen duren, maar ik vrees dat niet iedereen dat een tweede seizoen ziet zitten. Op het vlak van niveau heb je zowel echt goede als mindere spelers. Het is nu zaak om dat allemaal wat gelijk te krijgen. Het zou positief zijn indien we volgend seizoen tot de Iris League toetreden, want de ploegen waar we nu tegen moeten spelen…”

Dilemma's
Het wordt vrijdagavond een moeilijke keuze voor Rimbold: gaat hij voor de ‘Derby van de Zwanze’ aan de kant van RWDM of die van Union zitten? “Ergens in het midden (lacht). Ik vind het een goede zaak dat dergelijke matchen worden georganiseerd, daarvoor gaan de mensen naar het stadion. Er zullen goede ploegen op het veld staan, de supporters zullen ongetwijfeld voor heel wat ambiance zorgen… Het wordt echte zwanze, hé.”

“Als ik moet kiezen tussen het Edmond Machtensstadion en het Joseph Mariënstadion? Het stadion van RWDM met de buvette van Union. Als ik naar Union ga kijken, is het de dag erna altijd moeilijk om uit mijn bed te geraken (lacht).”

BRUZZ zendt nu vrijdag de derby tussen RWDM en Union Saint-Gilloise uit op ons televisiekanaal én online, om 20 uur. Jeroen Roppe voorziet de match van deskundige commentaar. Zaterdag om 13 uur wordt de match volledig heruitgezonden op tv.