Waar kunnen jongeren nog sporten? Brusselse clubs barsten uit hun voegen

Voetballer worden, voor veel jonge Brusselaars is het een droom. Alleen valt die vaak in het water door een tekort aan plaatsen in de voetbalclubs. Die droom achterna zwemmen blijkt al even onmogelijk, want ook voor zwemles worden de wachtlijsten alsmaar langer, tot wel duizend wachtenden. Te weinig infrastructuur of trainers die de vraag niet kunnen bijhouden, “de situatie is catastrofaal”.

Voetbal, basketbal, vechtsporten en zwemmen zijn momenteel erg populair in Brussel, weten ze bij de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). En dat vertaalt zich in lange wachtlijsten bij sportclubs. “De VGC-sportdienst houdt niet systematisch bij hoe lang die wachtlijsten zijn", zegt communicatieverantwoordelijke Margo De Ridder. "Elke club gaat hier op een andere manier mee om. Sommigen leggen geen wachtlijst aan, maar voeren een stop in. Anderen verwijzen bijvoorbeeld door naar andere clubs.”

Voetbal: voor iedereen?

Opvallend is dat vooral teamsport populair is in Brussel. Zeker in het voetbal is het vechten om een plekje. Bij RRC Etterbeek zitten alle jeugdreeksen vol en een wachtlijst houden ze niet meer bij.

“In plaats daarvan hebben we een voetbalacademie opgericht waar kinderen op woensdagnamiddag kunnen trainen, in de hoop ze het jaar daarop een plaats te kunnen geven in een van onze jeugdteams die wel wedstrijden spelen,” legt secretaris Stéphane Bouillon uit.

De academie van RRC telt inmiddels 100 spelers en er kan niemand meer bij. “Uitbreiden is ook geen optie, want we hebben maar één terrein.”

Iets verderop bij Racing White Woluwe kampen ze met dezelfde problemen. De club telt zo’n 600 spelers en jaarlijks is er plaats voor 60 nieuwe leden. Een fractie van de 900 namen op de wachtlijst. “Selectie is dan onvermijdelijk,” zegt Tanguy Huybrechs, verantwoordelijke voor de jeugd.

Om zoveel mogelijk voetballertjes toch een plaats te gunnen, bestaat ook bij hen een academie. Maar trainen zonder wedstrijd te kunnen spelen is een troostprijs, beseft ook Huybrechs. “We kunnen hoogstens enkele extra trainingen organiseren, maar meer wedstrijden in het weekend zijn niet mogelijk. Dat willen de buurtbewoners vaak niet."

Infrastructuur

Infrastructuur is ook in andere sporten een vaak gehoord argument om nieuwe leden te weigeren. Voor de Nederlandstalige clubs probeert de sportdienst van de VGC verenigingen zo goed mogelijk te ondersteunen, zegt communicatieverantwoordelijke Margo De Ridder.

"Maar de vraag overstijgt nu eenmaal het aanbod. We zoeken mee naar geschikte accommodaties en werken aan het openstellen van schoolsportinfrastructuur. De sportclubs die erkend zijn door de VGC, krijgen in de sportzalen van de scholen ook voorrang."

Skaters willen ook indoor

Dat is nodig, want de wachtlijsten blijven niet beperkt tot de populaire disciplines. Ook urban sporten - denk aan bmx, skateboarden en parkour - zitten volgens de VGC in de lift. (Lees verder onder de afbeelding)

“Skaten wordt steeds populairder”, ziet Eres Otte van Stoked Board Academy. Die vereniging organiseert wekelijks skatelessen in Brussel. “De groei is begonnen tijdens en vlak na corona, omdat skaten erg toegankelijk was tijdens die periode.” Maar ook de Olympische Spelen speelden een rol. “Sinds skateboarden een Olympische sport is, zijn er heel veel meisjes bij gekomen, en die zijn ook gebleven.”

In Brussel heeft de club nog een paar plekjes vrij, maar wachtlijsten zijn geen uitzondering. Dat heeft ook hier te maken met een gebrek aan infrastructuur. “We werken nauw samen met Comenius in Koekelberg en de VGC", zegt Otte. "Momenteel hebben we dus voldoende plek om te skaten, maar in de winter kan het soms gebeuren dat we geen of te weinig indoor capaciteit hebben.”

Minder zwemles compenseren

Een van de sporten die wel indoor kunnen is zwemmen, dat als individuele sport uitzonderlijk populair blijkt te zijn.

Dat hoeft ook niet te verbazen. Vorig jaar bleek dat Brusselse kinderen in het Nederlandstalig lager onderwijs gemiddeld nog amper 8,35 uur per leerjaar zwemles krijgen. Bovendien worden die lessen maar voor één jaar volledig betaald door de Vlaamse regering. Zwemles in de andere schooljaren komt op conto van de ouders of de normale werkingsmiddelen van de school. Daarbij komt nog het tekort aan zwembaden in Brussel. Niet elke school vindt nog een zwembad in de buurt, men is dus langer onderweg en er is minder tijd in het water.

Scholen gaan om die redenen minder zwemmen, waardoor ouders buiten de schooluren op zoek gaan naar zwemles voor hun kind. (Lees verder onder de afbeelding)

Daardoor zijn veel zwembaden in het gewest overbevraagd en moeten ze vaak leden weigeren. Bij zwemschool Aquatix, actief in zes zwembaden, kan je bijvoorbeeld niet meer inschrijven. Naast infrastructurele uitdagingen, botst men daar op de draagkracht bij vrijwilligers en professionals. “De inschrijvingen vroegen te veel administratie. Die tijd investeerden we liever in de zwemlessen zelf,” vertelt coördinator Pedro Vander Borght. “Ik kreeg 20 oproepen per dag. Onze wachtlijst voor alle locaties samen telt meer dan duizend geïnteresseerden.”

Om de populariteit van het zwemmen mee op te vangen, werkt de VGC momenteel mee aan de bouw van het nieuwe zwembad op de Abattoirsite. Daarvoor heeft de VGC 1.800 000 euro vrijgemaakt.