Brussel zoals het al had moeten zijn (4): Het RAC-mysterie

Elk jaar worden er in Brussel heel wat grote bouwprojecten aangekondigd, maar een deel daarvan sterft een stille dood of komt maar niet van de grond. Hoe zou het nog zijn met… het Rijksadministratief Centrum, verkocht in 2002?

Een van de grootste werven van Brussel ligt pal in het centrum, aan de Pachecolaan. Vanaf 1958 verscheen daar, na de kaalslag van de Noord-Zuidverbinding, een moderne droom: het Rijksadministratief Centrum. Meer dan 10.000 ambtenaren namen hun intrek in het gebouw dat een kleine stad was, compleet met eigen postcode (1010). Doordat de Belgische staat gaandeweg bevoegdheden verloor werd het complex verkocht aan projectontwikkelaars, in de vroege jaren 2000.

Ondertussen is er, vrij onopgemerkt want de site ligt wat aan het oog onttrokken, al heel wat gebeurd op de site. “Er werden kantoren verbouwd voor de federale politie, en aan de andere kant van de Congreskolom is ook een gebouw gerenoveerd,” klinkt het bij Jean-Louis Mazy van projectontwikkelaar Immobel. “En we zijn nu ook bezig een kantoorgebouw om te vormen tot woningen.”

Maar daarmee is het project nog lang niet voltooid. De toren die op de site stond is verdieping per verdieping gesloopt, maar wat er in de plaats komt is na een decennium nog niet duidelijk. Zo circuleerden er lang beelden van kunstenaar Arne Quinze, die twee onregelmatige gestapelde torens voorstelde. Dat project zorgde voor veel weerstand en belandde in de prullenmand.

Torentjes
“Hij was vooral betrokken bij een soort van strategische reflectie over het volledige project,” klinkt het bij Mazy. “Maar vandaag speelt hij geen rol meer.” Ondertussen kwamen er reglementen die strikter bepalen wat er op de site kan gebeuren. De ambities werden bijgesteld, de ontwerpen zijn vandaag bescheidener.

Er kunnen nog twee torentjes gebouwd worden van zo’n 60 meter, heel wat lager dan de ruim 100 meter die Quinze voorstelde. Daar komen vooral appartementen in, een deel daarvan moet ook betaalbaar zijn. Er komt ook een school, een kinderdagverblijf en handel. Het panorama van aan de Congreskolom moet behouden blijven, en er moet een publiek toegankelijke esplanade blijven, met trappen én liften voor het publiek dat van de Pachecolaan komt.

Lees verder onder de afbeelding

Geen beelden
Maar hoe dat alles er dan precies moet uitzien blijft erg onduidelijk. “In september dienen we de bouwvergunning in,” zegt Mazy. Maar beelden zijn er niet: de investeerder communiceert daar liever nog niet over. Wellicht om te vermijden dat er meteen al kritiek opduikt van de vele torenkritische Brusselaars.

Wat op de afbeelding hierboven te zien is, is dus - wellicht - geen definitief project, maar voldoet wel aan de eisen van de stad. Oplevering van het project? 2020, als alles goed gaat. Eind 2016 moeten de eerste beelden opduiken.