Feest in Brussel: Raymond van het Groenewoud aan de 11 juli-dis

Als we Raymond van het Groenewoud vragen of hij op de Vlaamse feestdag ook met een koets door de hoofdstad wordt rondgereden, moet hij hartelijk lachen. Je zou het haast gaan denken als je het feestprogramma onder ogen krijgt dat op 11 juli aan zijn liedjes is gewijd.

Het plezier lijkt de jongste jaren niet op te kunnen voor Raymond van het Groenewoud. Twee jaar geleden werd hij nog uitgebreid gehuldigd naar aanleiding van zijn zestigste verjaardag. Vorig jaar deed zijn album De laatste rit het opmerkelijk goed, zowel bij publiek als critici. En voor deze zomer stippelden enkele Nederlandstalige cultuurorganisaties uit het Brusselse zijn eigen Feest in Brussel uit.

Tussen de vele nevenactiviteiten - kinderen kunnen met zijn liedjes aan de slag in De Markten, jonge bands strijden om de beste Raymond-cover tijdens Het Groot Geweld in de AB - verschijnt hij zelf drie keer op het podium. 's Namiddags brengt hij samen met het Brussels Philharmonic onder leiding van Dirk Brossé een twintigtal liedjes uit zijn carrière in Flagey. 's Avonds speelt hij met tal van gasten ten dans op de Grote Markt, en 's nachts wordt hij nog verwacht in de Beursschouwburg, waar de Brusselse band Tommigun Brussels by night van een nieuwe soundtrack voorziet.

Muntpunt organiseert voor de gelegenheid ook enkele geleide wandelingen langs plekjes die je dierbaar waren. Wat is je vooral bijgebleven van je Brusselse jaren?
Raymond Van het Groenewoud: Dat ik hier als adolescent aankwam met het idee: nu moet ik op mijn eigen benen staan. Dat was in 1970. Ik woonde in Elsene, aan het Drievuldigheidsvoorplein, en ben er vier jaar gebleven. Daarvan kan ik, bij wijze van spreken, elke dag nog eens overdoen. Dat nieuwe leven zat vol ontdekkingen. Ik kwam ook vaak in het Flagey-gebouw, en werkte daar mee aan een satirisch radioprogramma, waar instantliedjes en -melodieën werden geschreven. In het zog van mijn vader zette ik ook mijn eerste stappen in muziekstudio's. Ik herinner me vooral studio Madeleine, bij de Magdalenakerk. Met zijn onmiddellijke toegang naar de agora die leidde naar de Grote Markt... voor de lege momenten.

Die vormende jaren zijn voor een artiest een niet-aflatende bron van inspiratie.
Van het Groenewoud: Hoe inspirerend het geweest is, kan ik moeilijk inschatten, maar Brussel is voor mij wel een plek waar ik graag naar terugkeer, veelal bij het gemijmer over mijn leven. Dan zie ik menig horecabedrijf voor mijn geestesoog opdoemen: overdag was dat een koffietje hier, en een sandwich daar, en 's avonds schakelde ik dan over op alcoholhoudende drank.

In het begin van je carrière was je kind aan huis in de Beurssschouwburg.
Van het Groenewoud: Ja, dat was de heilige tempel voor mij toen. Ik had het gevoel dat ik het gemaakt had toen ik daar mijn eerste optreden mocht doen met eigen repertoire. Dat was in 1972. Ik leefde ernaartoe alsof ik God in Frankrijk zou worden, maar het werd een afknapper van je welste, zeker wat de reacties in de media betrof. Het is een eufemisme om te zeggen dat ik daarna met mijn voeten op de grond stond. Ik was compleet kapot van het feit dat ik het gevoel kwijt was dat alles wat ik aanraakte in goud veranderde.

Je vorige album heet De laatste rit. Ben je een fietser?
Van het Groenewoud: Ik was lang geleden een van de eersten die Brussel probeerden te lijf te gaan met de fiets, en met het risico daarbij het leven te verliezen. Ik heb een tijd in Asse gewoond en kwam dan met de fiets repeteren in de Beursschouwburg. Dat waren spannende ritjes. Het doet me plezier dat de attitude tegenover fietsers nu ook in Brussel druppelsgewijs begint te verbeteren.

Wat vind je van zo'n dag die de Vlaamse aanwezigheid in Brussel benadrukt?
Van het Groenewoud: Ik vind dat goed in het kader van het evenwicht, want de Vlaming zou nog vergeten om zichzelf te profileren, in zijn gemakkelijkheid. Maar als evenwichtsoefening is het ambetant, omdat zoveel andere etnische groepen, of hoe je het ook moet noemen, wel aan protectionisme doen en veel makkelijker chauvinisme uiten. Het is dus een mooi initiatief om niet helemaal ondergesneeuwd te worden.

Is er iets waar je het meest naar uitkijkt?
Van het Groenewoud: Dat niet, maar ik heb wel het gevoel dat ik niet vanaf 's ochtends moet beginnen te pintelieren. Ik wil scherp staan. Daarom heb ik al veel tijd in de voorbereiding gestopt. Ik anticipeer sowieso meer dan vroeger. Je kunt het vergelijken met een examen te goed kennen. Dan kun je je het veroorloven om dromerig te zijn als het zover is. Eigenlijk moet je ervoor zorgen dat het geen probleem is dat je onder je maximumniveau opereert. Er valt meteen grote last van je schouders en je klinkt minder geforceerd.

Feest in Brussel
wanneer: 11 juli 2012 vanaf 12.00 uur
tickets: gratis
waar: verschillende locaties
info: www.abconcerts.be

-----------

Raymond van het Groenewoud treedt om 15.00 uur op in Flagey (Studio 4) en om 20.00 uur op de Grote Markt