Laurette Onkelinx: een bewogen carrière

Laurette Onkelinx maakte naam als vicepremier, minister van Justitie en minister van Sociale Zaken in verschillende federale regeringen. Dit jaar kwam ze in opspraak in de PS-schandalen in Luik en Brussel, al leken die voor haar aanvankelijk geen reden om op te stappen.

Laurette Onkelinx werd op 2 oktober 1958 geboren in Ougrée bij Luik, als dochter van Gaston Onkelinx, burgemeester van Seraing en volksvertegenwoordiger.

Ze is licentiaat in de rechten en was advocate aan de balie in Luik. In 1988 trok ze voor de PS naar de Kamer en in 1992 werd ze al federaal minister van Volksgezondheid, Sociale Integratie en Milieu. Een jaar later verliet ze die post om minister-president van de Franse gemeenschap te worden.

Na de verkiezingen van 1999 keerde Onkelinx terug naar het federale niveau, waar ze vicepremier en minister van Werkgelegenheid en Gelijkekansenbeleid werd in de regering-Verhofstadt I. Daar legde ze onder meer de basis van het tijdskrediet.

In de tweede regering-Verhofstadt behield ze de positie van vicepremier, maar deze keer met de bevoegdheid Justitie. Het werd een moeilijke legislatuur, met onder meer de ontsnappingen van Ferhyie Erdal, Kapllan Murat en 28 gedetineerden uit de gevangenis van Dendermonde.

Onkelinx slaagde er wel in de hervorming van het echtscheidingsrecht en een nieuwe wapenwet door te voeren. Die kwam er na de schietpartij van Hans Van Themsche in Antwerpen. Ze voerde ook de strafuitvoeringsrechtbanken in.

Van 2007 tot 2013 moest Onkelinx als minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken op zoek naar een nieuw financieringsmodel voor de sociale zekerheid.

De Luikse was lang een boegbeeld van haar plaatselijke PS-afdeling, maar in 2001 verhuisde ze naar Schaarbeek en in 2013 trad ze toe tot het bestuur van de Brusselse partij-afdeling. Na de regionale verkiezingen werd ze formatrice van een nieuwe regering voor het Brussels gewest.

Sinds de federale verkiezingen van 2014 leidt Laurette Onkelinx de Franstalige socialisten in hun oppositie tegen de centrumrechtse regering.

Dit jaar kwam ze net als de hele PS-top in opspraak in de schandalen rond Publifin en Samusocial. Als voorzitter van de Brusselse afdeling was ze immers verantwoordelijk voor Yvan Mayeur en Pascale Peraïta, de hoofdrolspelers in het graaiverhaal van Samusocial. Het advocatenkantoor van haar echtgenoot Marc Uyttendaele bleek bovendien Samusocial te verdedigen en stuurde een brief naar de Brusselse regering waarin het stelde dat die geen recht had om een onderzoek te voeren naar de vergoedingen bij Samusocial.

Desalniettemin komt het vertrek van Onkelinx uit de politiek onverwacht. Afgelopen zomer verklaarde ze nog dat de troebelen in de PS geen reden kunnen zijn om op te stappen, alleszins niet voor voorzitter Elio Di Rupo. "Het zou schandalig zijn om op te stappen als kapitein terwijl de partij in stormweer zit", zei ze daarover.