Tachtig mensen zonder papieren bezetten Brussels hotel

Een tachtigtal personen van La Voix des Sans-Papiers, een collectief van mensen zonder papieren, heeft gisterenavond het leegstaande Hotel Astrid in het centrum van Brussel bezet. De asielzoekers vragen verblijfspapieren aan staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA). Daar wordt de aanvraag van de hand gewezen. "Regularisatie? Geen sprake van", zo staat vandaag te lezen in Het Nieuwsblad.

Sinds juli verbleven de migranten van La Voix des Sans-Papiers in een rusthuis in Etterbeek. De burgemeester van de gemeente had het gebouw, dat leegstond omdat het gerenoveerd zou worden, daarvoor opgevorderd. Met de sans-papiers werd een akkoord bereikt dat ze er tot vijftien september konden blijven.

'Willen in België blijven'
Omdat een oplossing voor de periode na vijftien september uitbleef, besloot het collectief gisterenavond om het leegstaande Hotel Astrid in het centrum van de hoofdstad te bezetten. Dat verliep zonder incidenten.

Lege kamers
Het hotel staat al sinds 2014 leeg. Er staan geen bedden meer in de kamers, maar er is wel nog water en elektriciteit. “Het is niet de bedoeling dat we alle verdiepingen gebruiken,” zegt Modou Ndiaye van La Voix des Sans-Papiers. “We betalen voor het water- en elektriciteitsverbruik en het moet betaalbaar blijven.” Matrassen en ander meubilair worden overgebracht van de vorige locatie in Etterbeek.

'Geen sprake van regularisatie'
Close liet gisteren verstaan voorlopig geen actie te ondernemen. "De eerste stap moet door de eigenaar gezet worden. Hij moet ons op de hoogte brengen van de bezetting." Op het kabinet Francken wordt klare taal gesproken. "Als de eis van de bezetters een collectieve regularisatie is dan is ons antwoord even duidelijk: geen sprake van!"

Geen migranten van Maximiliaanpark
Het Maxiliaanpark en het Noordstation bevinden zich op een boogscheut van het hotel, maar voorlopig zijn er nog geen migranten van daar te bespeuren. “We hebben er alle begrip voor dat die mensen ook een slaapplaats zoeken,” zegt Ndiaye. “Maar we kunnen niet iedereen binnenlaten. De mensen die hier zijn kennen elkaar allemaal. We spreken ook allemaal dezelfde taal, het is gewoon onmogelijk om iedereen hier binnen te laten.”