Allez Allez staat na 35 jaar op het Brussels Summer Festival

Zestien maanden had het belpopsprookje van Allez Allez geduurd toen hun zangeres het in 1982 aftrapte. Het zal van hun comebackshows afhangen of ze het dit keer, 35 jaar wijzer en met twee nieuwe zangeressen, langer trekken.

"Snotneuzen, dat waren we”: Allez Allez-bassist Serge Van Laeken (56) is anno 2017 vooral eerlijk over zijn twintigjarige zelf. Hij treedt al jaren op als Marka, maar schreef nu ook een boekje over de korte maar te steile carrière van Allez Allez. Voor de zekerheid heeft hij toch maar even gecheckt of hij alles mocht opschrijven, want de streken die het Brusselse gezelschap, destijds verrezen uit de as van de new-waveband Marine, uithaalde, blijken even legendarisch als hun repertoire.

Nochtans had hun frisse mix van postpunk, discobeats en Afrikaanse ritmes begin jaren 1980 in ijltempo het Londense hoofdkwartier van Virgin bereikt, waar men hen in het zog van Simple Minds en Culture Club de Europese podia al zag veroveren. Het publiek in Vorst Nationaal en op Torhout/Werchter was toen al ingepakt, terwijl tracks als ‘She’s stirring up’, ‘Allez allez’ en ‘African queen (pour la grâce)’ niet van de Belgische radio weg te branden waren.

Kwajongensstreken
Toch liep het mis. De Amerikaanse zangeres Sarah Osborne werd verliefd op de zanger van de Britse succesformatie Heaven 17 en verhuisde naar Engeland. Van Laeken heeft het bewust niet over haar opvolgster in zijn groepskroniek, die deze week in de twee landstalen verscheen bij Editions Lamiroy.

“Het zou toch nooit meer hetzelfde zijn. Sarah was jong, sexy, en ze zong goed. Het was onze Debbie Harry of Marilyn Monroe. Nu is dat veranderd, maar toen kon je het je als band ook nog niet veroorloven door je zangeres gedumpt te worden. Je imago stond of viel ermee.”

35 jaar later beseft Van Laeken, de enige van de zes originele bandleden die een carrière in de muziek uitbouwde, veel beter wat er toen is fout gelopen. “We behandelden haar als een van de jongens in de band, hielden er geen rekening mee dat onze kwajongensstreken haar op de heupen werkten. In vergelijking met het veel professionelere TC Matic, dat we toen veel tegenkwamen en nooit zagen drinken, ook Arno niet, waren wij the wild ones: te jong en te zot.”

Lievelingskost
Nadat Serge Van Laeken vorig jaar al enkele oud-bandleden van Allez Allez op het podium van Les Solidarités in Namen had verzameld, polste hij ook Osborne nog één keer. Het werd niets. Maar voor hem, gitarist Kris Debusscher, drummer Robbie Bindels en percussionist Roland Bindi voelde het ook bij een recente publieke repetitie alsof ze weer twintig waren.

“Ongelofelijk, en dat na 35 jaar! Het had hetzelfde effect als bij je moeder je vroegere lievelingskost eten: we wilden meer. Wij waren misschien slechte muzikanten, maar als we samen op een podium stonden, gebeurde er altijd iets. Ook nu nog.”

Tegenwoordig wordt het originele kwartet bijgestaan door een nieuwe gitarist (de oude woont in Canada) en de zangeressen Kyoko Baertsoen (Lunascape, Hooverphonic) en Marie Delsaux (Lady Cover).

“Zie het als een collectief,” besluit Van Laeken. “Zo gaat dat nu, merk ik ook bij mijn zoon, Roméo Elvis. Vroeger, toen hij nog niet was doorgebroken, vertelde hij me altijd met wie hij een featuring had gedaan. En kijk nu! Dat collectieve hebben wij als rockmuzikanten nooit gekend. Iedereen bleef op zijn eigen erf zitten, denkend dat ze de beste waren. Daar hebben de hiphoppers de rockers het goeie voorbeeld getoond.”

> Brussels Summer Festival: Allez Allez. 12/08, 22.00, La Madeleine, Brussel