Afscheid van legendarische - en controversiële - Parking 58

Zestig jaar lang was Parking 58 een baken voor de automobilisten in de stad. Pal in het centrum, met een iconische naam en een legendarisch uitzicht vanaf het dak, ooit een geheim van insiders maar de laatste jaren zowat in alle reisgidsen te vinden. Maandag sluit de al even geliefde als verguisde parkeertoren onherroepelijk. De Stad Brussel gaat er een kantoortoren voor haar administratie bouwen.

Dakterrassen zijn in, hoog boven de stad waant de mens zich heer en meester, schreef BRUZZ nog onlangs naar aanleiding van een top vijf met de leukste dakterrassen van deze zomer.

De voorbije jaren stonden de loungefeestjes van Les Jardins Suspendus bovenop Parking 58 trouw te blinken in dat lijstje. In de week kon je bij Rooftop 58 lunchen. Maar ook voor spijbelende scholieren en aan elkaar frunnikende koppeltjes was het dak van de parking een vaste waarde.

Regisseur Alex Stockman draaide er zijn filmdebuut Verboden te zuchten (2001), schrijft De Standaard dit weekend in een ode aan de parking. In Mortelle randonnée (1983) reed Isabelle Adjani met wagen en al de dieperik in.

Maar Parking 58 is meer dan alleen haar dakterras. Na zestig jaar is ze nog altijd een controversiële ingreep in het stadsweefsel. Zo figureerde de parking onlangs nog prominent in onze longread over de 'steenpuisten' van het centrum.

Zenne en Hallen
‘Voor de rivier overdekt werd, liep hier de Zenne’, zegt historicus Roel Jacobs in de krant. ‘Heel de economische opleving van Brussel heeft zich hier voorgedaan. Daarom heeft men er in de negentiende eeuw de Brusselse Hallen gebouwd, een emblematisch gebouw in glas en gietijzer, zoals men dat ook in Parijs had." (lees verder onder de foto)

In de loop van haar bestaan was de constructie naast markthal ook spektakelzaal voor 2.000 toeschouwers, een mondaine ijspiste en zelfs een hondenrenbaan. In het vooruitzicht van Expo 58 werd het schitterende gebouw afgebroken, om plaats te ruimen voor Parking 58 (vandaar de naam). Die moest de bezoekers van de expo naar de binnenstad te lokken.

Eerste doe-het-zelf-betaalparking in België
De inspiratie komt vermoedelijk van de Downtown Center Garage in San Francisco. “Voordien was het concept van de betaalparking, waarbij de bestuurder zelf zijn auto stalt en betaalt bij het buitenrijden, onbekend in België”, vertelt architectuurdocent Sven Sterken in De Standaard. Het was de eerste van de vele overdekte parkings van vastgoedtycoon Charly De Pauw, een van de architecten van de in latere jaren zo verfoeide verbrusseling.

Maar ook bouwtechnisch was Parking 58 innoverend. ‘Dankzij een nieuwe betontechniek kon men 32 meter overspannen”, legt Sterken uit. “Alleen in het midden hadden ze nog twee extra steunkolommen nodig. Zo was er meer open ruimte, en bijgevolg meer parkeerplaats.”

'You big ugly eyesore, we'll miss you terribly'
Een Brusselse vrouw maakte afgelopen week op Facebook een 'Bye Parking 58'-evenement aan voor maandagavond. Ze verwoordde de gemengde gevoelens die Brusselaars hebben over het gebouw: "Parking 58, you big ugly eyesore, we'll miss you terribly! So we'll have one final drink in your honour, enjoying your spectacular views over Brussels for the last time."

Het evenement was bedoeld voor haar vrienden, maar trok ruim tweehonderd mensen aan, en meer dan duizend geïnteresseerden. Daarop vroeg de manager van de parking haar het evenement te annuleren, om veiligheidsredenen.

Wie de spiraalhelling en het weidse panorama bovenop het dak op eigen houtje nog wil zien, moet zich reppen: dat kan enkel vandaag nog.

Na de sloop van de parking komt er een nieuw administratief centrum in de plaats. Daarvoor privatiseert de Stad Brussel ondanks protesten de Korte Hallenstraat, de doorgang in het midden van het gebouw.