Conner Rousseau in A La Carte: ‘Brussel kan efficiënter met minder structuren'

Onlangs heeft Vooruit-voorzitter Conner Rousseau tijdens een debat nog gezegd dat hij over “de kwestie: wat met Brussel?” nog niet had nagedacht. Maar nu heeft hij niet alleen zomaar nagedacht, Rousseau is zelfs bezig met een volwaardig Brussel-standpunt uit te dokteren bij de Vlaamse socialisten. Dat kwam hij toelichten in A La Carte.

Rousseau: "Absoluut! Wij hebben al uitgebreid vergaderd, zowel intern met Vooruit, als met onze Franstalige collega's van de PS om samen Brussel sterker, efficiënter en socialer te maken. Ik wil wel mijn tijd nemen om goed na te denken wat wij op langere termijn met ons land willen doen. Ik ga hopelijk nog even meegaan en ik wil ook iets kunnen nalaten. Voor mij is het duidelijk dat we enerzijds sterke regio's willen, maar alles binnen het Belgische huis."

Met een beetje geluk zit u in 2024 aan tafel bij gesprekken over een volgende staatshervorming. U bent zelf niet in Brussel geboren. U komt hier af en toe, maar om een mening over die stad te formuleren, is dat toch niet eenvoudig?

Er bestaan veel vooroordelen over Brussel. Ik werk hier in Brussel sinds een jaar of zes. Ik praat ook met veel Brusselaars, onder wie mensen in de politiek.

In mijn perceptie was Brussel onveilig. Om te beginnen heb ik hier zelf eigenlijk nog nooit onveiligheid meegemaakt. Ik ben ook al ‘s avonds uit geweest, aan de Louizalaan bij voorbeeld. En eerlijk, ikzelf heb mij hier nog nooit onveilig gevoeld. Al denk ik dat je bepaalde buurten niet moet gaan opzoeken.

Wat ik vaak gehoord heb, is dat Brussel vuil is. En ik moet zeggen dat de achterkant van het Noordstation inderdaad echt vuil is. Anderzijds ben ik ook geschrokken van hoe mooi Brussel soms wel is. Er zijn veel mooie plaatsen, dus het is hier mooi maar ook vuil.

U zit in hetzelfde gebouw als uw zusterpartij de PS. U kent voorzitter Paul Magnette van de PS zeer goed. Nochtans zijn zijn standpunten en die van uw partij niet altijd dezelfde. Magnette wil een systeem van vier gelijkwaardige gewesten. Wilt u dat ook?

Toch wel: vier gelijkwaardige regio's, ja. Ik spreek niet meer van gewesten, maar van regio's. Waarbij je Brussel altijd een beetje als een kind met extra zorgen behandelt, zeg maar.

Kijk, ik geloof in de welvaartsstaat. Daarbij is de staatshervorming geen doel op zich, maar een middel. Maar je moet er wel voor zorgen dat de vele anomalieën, onlogische zaken, chaos en kafka in dat systeem worden weggewerkt. Wij denken dat we dat kunnen door er duidelijk vier blokken van te maken.

De Nederlandstaligen vormen in Brussel een heel sterke minderheid. Ik ben voorstander van een gegarandeerde vertegenwoordiging voor Nederlandstaligen, die in de structuur is gebeiteld en dat een aantal aspecten specifiek Nederlandstalig worden georganiseerd. Ik noem: onderwijs, opvang en cultuur. Daarvoor moet je blijven samenwerken met de Vlaamse regering. Vlaanderen mag Brussel niet lossen.

Ik stel vast dat u de gemeenschappen in Brussel behoudt. Maar vele Franstalige partijen dromen van een zelfstandig Brussel, ‘une région à part entière’. Ook de PS.

Hoe je dat noemt, interesseert mij niet. Brussel gaat eerst moeten vereenvoudigen: een gemeenschapscommissie hier, een gemeenschapscommissie daar: dat is zo’n kluwen.

Sommige dingen, zoals een woonzorgcentrum bijvoorbeeld, dat moet Brussel gewoon zelf doen. Je moet er dan wel voor zorgen dat de dienstverlening in de twee talen gebeurt. Dat moet gegarandeerd worden.

Ik vind niet dat de Vlaamse Gemeenschap in Brussel moet zitten, de Waalse (sic) Gemeenschap evenmin, maar zij moeten wel goed samenwerken. Tuurlijk kan Vlaanderen hier in Brussel nog scholen organiseren. Maar voor mij hoeft dat niet met een zware structuur daaromheen. We moeten gewoon zien hoe wij goed kunnen samenwerken.

Het eeuwige probleem van dat er in Brussel negentien gemeenten zijn, een gewestregering plus twee gemeenschappen. Wat vindt u van die negentien gemeenten?

Afschaffen, heel simpel! Wij staan voor een autonoom stadsgewest. Dat wil zeggen: een fusie van de gemeenten, van de politiezones en de OCMW’s. Je kan denken aan districten voor een aantal bevoegdheden, zoals in Antwerpen, jeugdcultuur en andere zaken die heel lokaal zijn. Maar het zal allemaal vooral veel efficiënter moeten zijn.

U weet dat dat voor de Franstalige partijen onbespreekbaar is? Zij willen vooral meer geld voor Brussel.

Brussel neemt heel wat taken op zich, dus moeten wij in een (op dit moment) welvarender Vlaanderen ook solidair zijn met onze hoofdstad. Anderzijds moet Brussel eerst zijn zaken op orde krijgen, vooraleer wij daar nog extra geld gaan insteken. Je geeft toch geen blanco cheque. Want dat geld verdwijnt dan in een bodemloze put waar soms weinig vooruitgang te zien is, noch inzake structuur noch inzake organisatie.

Dat zijn evidente standpunten, die door ongeveer alle Vlaamse partijen gedeeld worden. Maar dan hoor je Brussels minister Clerfayt (Défi) spreken van een “Vlaamse obsessie.”

Ik weet niet wie dat is...

Hij is minister in de Brusselse regering.

Ik ken niet alle Brusselse ministers. Dat die persoon zich maar beter bezighoudt met Brussel sterker te maken! Ik denk dat er in Brussel veel uitdagingen zijn. We kunnen misschien met minder politici, minder structuren, maar toch efficiënter.

Met een nieuwe staatshervorming kan er natuurlijk extra geld voor Brussel komen, absoluut. Voor Vooruit moet Vlaanderen Brussel altijd blijven omarmen. De Nederlandstalige of Vlaamse Brusselaars altijd blijven omarmen.

Brussel is nog altijd de hoofdstad van Vlaanderen, natuurlijk.

Ik dacht dat dat Antwerpen was, nee, grapje. Ik ben daar zo niet mee bezig. Ik wil goede mensen inzetten is we hebben in Brussel best wel goede mensen.

Wat vindt u dan van de herfederalisering van bepaalde bevoegdheden?

Sommige zaken opsplitsen, zoals klimaat en vluchtroutes, dat krijg je niet uitgelegd in het buitenland. Daar maak je je belachelijk mee. Zo'n zaken mogen voor mij opnieuw federaal worden.

Tegen de Waalse partijen, ook tegen mijn zusterpartij de PS, zeg ik: mis uw kans met de toekomst niet! 2024 wordt een heel belangrijk politiek jaar. Je hebt Vlaamse, federale, Europees en plaatselijke verkiezingen. Dat wil zeggen dat je de kans krijgt om een aantal zaken in de juiste plooi te leggen.

De meeste mensen willen nog altijd dat België blijft, maar dan moet het ook wel tot iets leiden. Mensen willen wel solidair zijn, Vlamingen zijn doorgaans zelfs super-solidair, ook met Brussel. We willen die Vlaamse Brusselaars omarmen. Maar het moet ergens toe leiden.

Dus hoop ik dat ze dat in Wallonië ook gaan inzien en dat wat ze aan het doen zijn in Brussel niet de gewenste resultaten oplevert, om het diplomatisch te zeggen. Dat het dus tijd is om ‘elektroshocks’ toe te dienen.

Als je Brussel wil blijven omarmen, dan moet Brussel werk maken van een propere stationsbuurt en van minder politici. Je hebt er hier nu meer dan zorgverleners, bij wijze van spreken. Je steekt geen extra geld in een stad die weigert om te hervormen en zijn bestuur niet efficiënter wil maken. Wie betaalt, zal voor een deel ook mee bepalen.

Wij willen geen negentien gemeenten meer in Brussel, geen zes of zeven politiezones. Ik denk dat het er nu vijf of zes zijn?

Zes.

Ja, zes. En niet zoveel OCMW's. Dat doen wij niet! Dat vind ik geen model waarvoor ik aan de Vlaming kan gaan vragen: wij steken uw belastinggeld daarin. Ik wil een sterk België verdedigen met een sterk Brussel. En ik wil Brussel zeker ook in Vlaanderen verdedigen.