De eerste column van JAZZ Brak: 'Een week niks doen. Tarara!'

De Brusselse rapper JAZZ Brak schrijft voortaan om de twee weken een column voor BRUZZ over zijn leven als muzikant, leraar en vader. Hij trekt ook zelf telkens een foto die een unieke inkijk in zijn leven biedt.

De voorbije twee weken ontvluchtte ik samen met vrouw en kids even de realiteit en liet ik mijn geliefde Maghrebijnse wijk in Brussel achter voor een Turks equivalent. Ik noteer toch een paar verschillen. We gingen van ons vaak rommelige huis naar een kamer waar de lakens zichzelf verschonen, van kefta op de hoek van de straat naar köfte op de eerste verdieping en van een uitzicht op de Zwarte Vijvers naar eentje op de Middellandse zee.

Vorig jaar hadden we voor de eerste keer in ons leven toegegeven aan de verleiding van een all-inhotel en dat is ons eerlijk gezegd heel goed bevallen, tegen alle verwachtingen in. In tegenstelling tot vorig jaar namen we deze keer de regen, eigen aan het Belgische landschap, gewoon mee om ons de eerste dagen toch een beetje thuis te voelen. Nee, die hadden we liever gewoon in Brussel gelaten maar ja, Let’s look at it from the bright Side. We waren in Side, een uurtje van Antalya en een minuutje van het binnenzwembad.
Een week niks doen. Tarara! Dat was initieel het plan, maar dat bestaat natuurlijk niet met een baby van anderhalf en een prinses, ah nee, een eenhoorn, ah nee juist … een zeemeermin van vier. Spelen, races, lachen en pampers horen bij het dagprogramma.

De vraag ‘Wat eten we vanavond?’ moest alvast niet meer gesteld worden: een enorm zichzelf aanvullend buffet bood voor iedereen wat wils. Spijtig genoeg betekende dat in het geval van een vierjarige zeemeermin veel overschot … sorry hiervoor. In ruil probeerde ik juist te kiezen voor de lokale gerechten en at ik mijn bord helemaal leeg.

Terug in Brussel

Ondertussen zijn we weer in Molenbeek geland, waar het leven niet stilstond. Tussen dubbelgeparkeerde wagens en de wapperende Palestijnse vlaggen vinden we ons huis terug. Dat heeft de Molenbeekse folklore van een nieuwjaarsnacht doorstaan zonder al te veel kleerscheuren. Wij vallen al snel terug in onze dagelijkse gewoontes, en dat met uitzicht op de Zwarte Vijvers, kefta op de hoek en lakens op het bed die we zelf verversen.
Toch ben ik hier heel graag, thuis, in Brussel.
Vandaag is het woensdag en dus alweer mijn laatste dag van de week als leerkracht op school. In de namiddag staat een repetitie gepland, want donderdag nemen we een Toots Sessie op in de gebouwen van de VRT. Na twee weken Turkse Rivièra terug naar het leven van een rapper, leerkracht, tekenaar, fotograaf en nu dus ook columnist voor BRUZZ.