Jazz Brak: 'Wat eten we vanavond? Kip?'

De Brusselse rapper JAZZ Brak schrijft om de twee weken een column voor BRUZZ over zijn leven als muzikant, leraar en vader. Hij neemt ook zelf telkens een foto die een unieke inkijk in zijn leven biedt.

Het is zondag, snel voor de deur uitladen en het blokje omrijden. Ik ga de auto in de garage parkeren, maar voor de garagepoort staat een zwarte Mercedes SUV, met vier pinkers aan en niemand achter het stuur. Door een tik op de claxon maak ik mijn aanwezigheid duidelijk. Ikzelf heb geen haast, maar de auto’s achter mij duidelijk wel, gelukkig duurt het niet lang voor ik in mijn achteruitkijkspiegel een man zie aan komen joggen. Een klant van de slager iets verder in de Tazieauxstraat. Drie kilo kip rijker verontschuldigt hij zich met een snelle knik en glimlach. Ik rij de garage binnen en laat zo de ondertussen tien auto’s lange file weer vrij.

“Wat eten we vanavond? Kip?” stuur ik snel naar mijn vrouw. “Jij kiest,” luidt het antwoord. “Jij kookt,” betekent dat binnen onze relatie.

Ik ga langs bij dezelfde slager en koop vier gemarineerde kippenbrochettes, 700 gram kippengehakt en steek de Gentsesteenweg over.

Er zijn weer werken in de straat. Blauw-gele hekken scheiden de straat en de stoep. Voor elke deur ligt een houten plank om het gat dat gemaakt werd te dichten. De combinatie van werken en wisselvallig weer zorgt voor een modderige situatie en voor iemand die houdt van propere sneakers is dit ver van ideaal.

Ik woon nu al 36 jaar in Brussel en heb de indruk dat er geen jaar voorbijgaat zonder werken. Begrijp mij niet verkeerd, werken met verbetering achteraf zijn welkom. Maar zodra de werken gedaan zijn, vraag ik me toch vaak af of die de hinder en vooral de investering echt waard waren.

Heel de week studio

Volgende week is de laatste week op school voor de krokusvakantie. Die begint al op vrijdag 28 februari, wanneer ik met de crew van Brussel naar Turnhout vertrek. De eerste show van een hele reeks! Zaterdag hou ik met Stab – mijn dj – een laatste generale repetitie! De rest van de vakantie heb ik studio gepland, want het is weer tijd voor nieuwe muziek. Teksten schrijven, maquettes opnemen en dat vijf dagen lang. Maquettes zijn eerste versies van nummers, en als ik eerlijk ben, is dat de interessantste fase van het hele proces. Gewoon creëren. Van nul beginnen en een nummer maken.

Ik vertrek bijna altijd vanuit de muziek, de beat, de instrumental. Het gevoel of de klik moet er direct zijn, een sfeer, een richting, een eerste zin. Die eerste zinnen zetten de toon en bepalen vaak al het thema, de rest van de tekst volgt. Een refrein? We zien wel! En dat dus heel de week! Zalig!

Waarover zullen de nieuwe nummers gaan? Misschien over de werken in de straat, propere sneakers en kilo’s kip? Inspiratie genoeg.