Randje buitenspel: horror

Er moet van alles in de wereld zijn, zou bomma zaliger gezegd hebben over de weelderig om zich heen slaande polemiek over het play-offsysteem. In een vorige bijdrage op deze eigenste pagina van een collega-columnist viel er een vurig pleidooi te lezen om dit artificiële vehikel te behouden, vanwege de heftige emotionele sturm-und-drang-spanningen die het oproept, op het plein en op de tribune. Nu is het best mogelijk dat er in de reguliere competitie bij BCBG Anderlecht weinig spannends te beleven valt, maar dat ligt dan eerder aan het geleverde spel van de ploeg dan aan het format.

In het voetbal zijn er net zoals in aanverwante entertainmentsectoren, zoals de cinema bijvoorbeeld, verschillende genres en niches die door ieders eigen achterban gecultiveerd worden. Zo heb ik bijvoorbeeld nooit kunnen genieten van bloeddoorlopen camerabeelden, afgezaagde ledematen en exploderende ingewanden. Het horrorgenre is kortom niet aan mij besteed, net zomin als de opgeklopte ambiance van het play-offsysteem, waardoor ik, volgens de hier onlangs te lezen getuigenis, het naar verluidt ongebreidelde genot van een hartfalen zou missen.

Wat voor fun valt er nu te beleven voor de supporter van RWDM om hun favoriete ploeg vier keer in hetzelfde seizoen tegen pakweg KV Kortrijk te zien spelen, de bekermatchen zelfs niet meegerekend? Wie volgt er nu de vermeend kolkende strijd in play-off 2? Verveling troef kortom. De play-downs kennen nog een overtreffende trap, er dient nog een extra tweevoudige barragematch gespeeld te worden tegen de winnaar van een play-off in tweede klasse. Kunt u nog volgen, sportliefhebber? Het woord play-off komt mijn spreekwoordelijke oren uit. Het is een op sensatie gerichte hervorming, zodat het voetbal zelf zich alsmaar verder weg van de sport verwijdert. De halvering van de punten na de reguliere competitie is je reinste competitievervalsing en een aanslag op de sportiviteit. Zie je het al gebeuren in een andere sport, de atletiek bijvoorbeeld? Nafi Thiam moet bij de 100 meter horden een horde meer nemen of haar kogel wordt bij het stoten met honderdvijftig gram verzwaard. Mathieu van der Poel moet volgend jaar in Roubaix twee kasseistroken extra nemen. De beste van de klas dient gestraft. Waar slaat het op?

De ware reden van die hervorming heeft natuurlijk niets te maken met het opfrissen van een competitie, door meer spanning te injecteren of de kwaliteit van het voetbal te verhogen, argumenten die door de voetbalbonzen gehanteerd worden, het gaat enkel en alleen zoals altijd en overal om het verhogen van de inkomsten, door middel van ticketverkoop en tv-rechten. Wie het laatst telt, telt het best.

En de supporter? Die betaalt voor die horror en wordt vervolgens met de 100 afgevoerd, zo spannend dat het was.