Samusocial: ‘Opvang Palestijnen geeft extra stress bij onze medewerkers’

In het grootste Samusocial-centrum voor alleenstaande mannen zijn de medewerkers niet opgewassen tegen de oorlogstrauma’s van de groeiende Palestijnse gemeenschap, zegt Samusocial-directeur Sébastien Roy.

Meer dan een derde van de plaatsen in het Poincaré-centrum van Samusocial gaat vandaag naar Palestijnse asielzoekers die niet terechtkunnen in het opvangnetwerk van Fedasil.

De daklozenorganisatie klaagt niet alleen aan dat ze de gevolgen van de opvangcrisis op haar bord blijft krijgen. Directeur Sébastien Roy moet ook met lede ogen aanzien hoe zijn medewerkers met moslimachtergrond gebukt gaan onder de emotionele impact van de oorlog in Gaza die door de groep Palestijnen hevig wordt aangewakkerd.

Hoeveel Palestijnen vangen jullie vandaag op?

Sébastien Roy: Eind vorige week stond de teller op 110. Dat cijfer blijft stijgen sinds maart. Het is erg ongewoon om zo’n grote groep mensen van dezelfde nationaliteit op te vangen in een Samusocial-centrum. Vergeet niet dat onze hoofdtaak erin bestaat om tijdelijk noodopvang te bieden aan mensen die anders op straat belanden en die bijvoorbeeld met verslavingsproblematieken kampen. In tegenstelling tot Fedasil-centra zijn onze centra niet gemaakt voor opvang op lange termijn.

Waarin ligt net de moeilijkheid voor Samusocial-medewerkers?
Roy: Palestijnen ontvluchten een extreem gewelddadig conflict. Bovendien doen via sociale media veel beelden de ronde, die onze Arabischsprekende medewerkers met moslimachtergrond ook te zien krijgen - maar niet alleen zij trouwens. Dat leidt op den duur tot een vorm van plaatsvervangende stress.

Volgens de Dienst Vreemdelingenzaken is het merendeel van de Palestijnse asielzoekers in België gevlucht voordat de oorlog in oktober losbarstte.
Roy: We merken dat ook inderdaad, al beginnen er meer mensen aan te komen die na oktober van de vluchtroutes gebruik hebben kunnen maken. Maar ook wie voor oktober vertrok, weet via sociale media ondertussen dat hun familieleden vermoord zijn of hun huis platgebombardeerd is.

Hoe gaan jullie in de komende weken om met deze nieuwe realiteit?
Roy: We proberen de Palestijnse asielzoekers te verenigen op één verdieping, want het kan lastig zijn om hen naast mensen te plaatsen die bijvoorbeeld tegen een alcoholverslaving vechten. Daarnaast zijn we onlangs begonnen met opleidingen voor het personeel en werken we aan de aanstelling van een culturele mediator die de brug moet maken tussen de medewerkers en de Palestijnen.