Younes El Bachiri, broer van slachtoffer schietpartij: ‘Er is in het wilde weg geschoten'

Een op een motor passerende schutter opende zondagavond het vuur op het anders zo rustige theesalon El Massirat in de Stalingradlaan. Het terras ligt in de buurt van een bekende hotspot voor dealers: de Krakeelstraat in de Marollen. De link met het oplaaiende drugsgeweld is snel gelegd, maar volgens Younes El Bachiri, de broer van de man die de schietpartij niet overleefde, is er geen sprake van een afrekening.

Twee daders op een scooter schoten zondagavond kort na 23 uur op een café in het centrum van Brussel. Twee mannen op het terras raakten gewond. Eén van hen, Hassan El Bachiri, overleed maandag aan zijn verwondingen. De daders zijn nog voortvluchtig, meldt het parket van Brussel.

De schietpartij vond plaats op een steenworp afstand van de Krakeelstraat, een plek die bijzondere aandacht krijgt van de politie omdat er veel drugs gedeald worden. Eerder dit jaar waren er ook drugsgerelateerde schietpartijen in de nabijgelegen Lacaillestraat en de in buurt van de Hallepoort.

Een afrekening lijkt een voor de hand liggende verklaring voor het geweld van zondagavond, maar dat spreekt de dertigjarige Younes El Bachiri tegen. El Bachiri is administratief medewerker bij een HR-specialist in Vlaanderen en bezocht het café regelmatig, samen met zijn tweelingbroer en zijn jongere broer, de 28-jarige Hassan, het dodelijke slachtoffer.

"Hassan zat op het verkeerde moment op de verkeerde plaats," aldus El Bachiri, "en heeft dat met zijn leven moeten bekopen. Het is voor mij belangrijk dat de naam van mijn broer proper blijft, want hij had niets met drugs te maken."

'Schutters hadden het niet op Hassan gemunt'

Zondagavond was Younes onderweg naar het café, toen hij gebeld werd. Hij was dus zelf geen getuige van de schietpartij, zijn tweelingbroer wel. Die zat naast Hassan op het moment dat de schutter het vuur opende. "Wat hij zich herinnert, is het geluid van twee motoren die aan kwamen rijden. Hij hoorde meerdere schoten en het glas breken. Toen hij opzij keek, zag hij dat Hassan was geraakt."

Op videobeelden is te zien hoe Hassan hevig uit zijn hoofd bloedt. Omstaanders proberen het bloeden te stelpen, ook de hulpdiensten komen even later ter plaatse, maar kunnen het leven van Hassan niet meer redden. Een dag later meldden verschillende media dat hij was overleden aan zijn verwondingen.

Volgens bronnen van De Standaard zou de schietpartij het gevolg zijn van een ruzie eerder op de dag, de schutters hadden het dus niet gemunt op Hassan. Dat verhaal horen we ook in de wijk bij omliggende handelaars, maar niemand heeft de schietpartij met eigen ogen gezien.

Ook politie en parket kunnen voorlopig niet bevestigen aan BRUZZ of Hassan per ongeluk of bewust werd geraakt. Voor Younes is het duidelijk: over de hele lengte van de zaak zijn ruiten gesneuveld. Dat wijst erop dat de schutters "wild om zich heen hebben geschoten," benadrukt hij.

'Dol op Brussel'

De broers El Bachiri kwamen graag in El Massirat, een rustig buurtcafé met een overwegend ouder publiek uit de Marokkaanse Rifstreek. "We zijn ook Riffijnen en ja, het is tof dat je in het Berbers kunt bestellen, maar dat was niet de enige reden dat we er kwamen," zegt Younes. De broers bezochten het café vanwege de netheid en de vriendelijke uitbater. Ze kwamen er om te kaarten en te genieten van aangenaam gezelschap en de goede koffie, thee en gebakjes.

Hassan groeide op in Aalst in een gezin van vijf kinderen, naast zijn oudere tweelingbroers heeft hij nog twee zussen. Hassan was de enige van het gezin die naar Brussel was verhuisd. Hij woonde in Anderlecht en werkte tot zijn dood in een fabriek nabij Aalst. Hij was dol op Brussel en vond in de hoofdstad alles wat hij nodig had: van de halalslager tot de patissier.

Een studie volgde hij niet, na de middelbare school wilde hij snel aan het werk. "Onze ouders kregen niet de kans om te studeren, ook hij wilde snel werken om hen te steunen," zegt Younes. Zijn broer omschrijft Hassan als een "eerlijke jongen, die zorgde voor zijn familie." Hij was "een beetje koppig," maar had het hart op de juiste plaats. "Hij verdiepte zich in het geloof en zorgde voor zijn vrouw en voor onze ouders."

'Meer politie'

Na het geweld van zondag klinkt in de wijk de roep om meer politie. Buurtbewoners signaleerden recent wel politieagenten in de omgeving van het Zuidstation en de Krakeelstraat, maar in de Stalingradlaan is er volgens verschillende ondernemers te weinig blauw op straat. "Waar blijven de patrouilles in de Stalingradlaan om de burgers en handelaars gerust te stellen?" zegt een woordvoerder van de handelaars, die liever anoniem blijft.

Volgens sommigen is het gebrek aan toezicht door de politie een symptoom van een groter probleem. Hoewel wapengeweld een bekend probleem is in de Marollen en de politie een taskforce heeft opgericht om drugsdealers aan te pakken, zijn die inspanningen in de nabijgelegen Stalingradlaan niet altijd voelbaar. "De wijk wordt in de steek gelaten," klinkt het.

Volgens de handelaar, wiens naam bij de redactie bekend is, ligt dat niet alleen aan het vermeende gebrek aan patrouilles. Ook de sociale controle is gedeeltelijk weggevallen sinds bijna de helft van de handelszaken moest sluiten door de werken aan metro 3. Ook dat heeft volgens hem een impact op de veiligheid. "Zonder toezicht lopen meer dingen fout. Brusselaars betalen daar nu de prijs voor."