Geval van grensoverschrijdend gedrag doet technoclub C12 beseffen dat werk nog niet af is

Afgelopen weekend werd de 26-jarige Sara in de technoclub C12, pal onder het Centraal Station, slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag. Uitgerekend de leiding van de C12, die op de hoogte is van de feiten, heeft de afgelopen jaren veel initiatieven ontwikkeld om veilig uitgaan te garanderen. "Helaas kan je nooit 100 procent bescherming bieden."

Zaterdag besluit de Brusselse Sara* haar uitgaansavond door te brengen in C12, de vermaarde technoclub onder het Centraal Station. Haar gezelschap bestaat uit een vriend en twee vriendinnen. De afgelopen jaren bezocht ze echter uitsluitend queerfeestjes omdat ze naar eigen zeggen in de klassieke Brusselse club al te vaak te maken kreeg met grensoverschrijdend gedrag.

Al van meetaf aan verloopt de avond van Sara en haar vrienden in de C12 problematisch. "Bij binnenkomst waren er veel oudere mannen die ons op een heel seksuele manier aanstaarden. We werden de hele avond ook door hen aangesproken, terwijl we daar gewoon waren om te dansen onder ons."

Sara vertelt hoe ze meermaals ongewenst werd aangeraakt. "Tussen mijn benen, aan mijn borsten...een man greep mijn hand om met me te dansen. Ik moest me echt losrukken om hem op afstand te houden."

Later op de avond merkt Sara een vrouw op die duidelijk te veel had gedronken. "Ze had haar topje uitgedaan, waarna drie mannen haar probeerden aan te randen. Mijn vrienden en ik hebben toen meteen een menselijk schild rond haar gevormd zodat ze haar topje weer kon aantrekken. Een van de mannen bedreigde ons toen."

Op het einde van de avond besluit Sara haar verhaal te doen bij de helpdesk, waar het care team van C12 zit. Dat team is er om probleemsituaties op te lossen en eventuele slachtoffers te ondersteunen. Volgens Sara reageerde de betrokken medewerker eerder apatisch. "Hij vond het jammer voor ons dat we dit hadden meegemaakt en hoopte dat het mijn beeld over C12 niet zou veranderen."

Safer space

Omdat technoclub C12 een pionier is als het gaat over bescherming van vrouwen vond Sara haar wedervaren opmerkelijk en blijft ze ontdaan. "Soms heb ik de indruk dat de inrichting van zogenoemde safer spaces (een plek die veilig is voor iedereen en waar je zorgeloos kan genieten van de sfeer en de muziek, red.) louter een marketingtechniek is. De clubs hebben er de mond van vol, maar er werkelijk één creëren blijft moeilijk."

Het verhaal van Sara valt zwaar bij het team van C12, zegt communicatieverantwoordelijke Koen Galle. “Iedereen voelt zich er enorm slecht bij, zeker omdat we ons zo hard inzetten om van C12 een ruimte te maken waar iedereen zich zo veilig mogelijk kan voelen.”

Galle heeft alle begrip voor het gevoel dat Sara overhoudt van haar uitgaansavond. "We hebben het zelf niet zien gebeuren en de situatie ook niet kunnen oplossen. Met behulp van de security hebben we naar de bewuste mannen gezocht. Helaas, zonder resultaat en dat is heel frustrerend."

De gebeurtenis is, volgens Galle, met het hele team van C12 besproken. Om dergelijke incidenten te vermijden wijst de club al langer iedere bezoeker bij binnenkomst op wat er wel en niet kan in de club.

“Op basis daarvan kunnen we soms ook al mensen de toegang weigeren, bijvoorbeeld als we merken dat ze het niet ernstig nemen”, zegt Galle. “Elke nacht worden er mensen geweigerd, maar we zullen nooit iedereen er kunnen uithalen die mogelijk slechte bedoelingen heeft. Sommige mensen gedragen zich bijvoorbeeld helemaal anders wanneer ze na verloop van tijd te veel gedronken hebben. Dat kun je aan het begin van de avond niet voorzien.”

Galle benadrukt bovendien dat C12 alsmaar meer investeert in hun beleid rond safer spaces.

Ruimte voor verbetering

“Het is erg dat veel vrouwen nog zo vaak slachtoffer zijn van grensoverschrijdend gedrag”, zegt Pauline Draps van Brussels By Night. "Helaas kan een club nooit honderd procent veiligheid garanderen. Maar als er dan iets gebeurt, moet je een oplossing zoeken en het slachtoffer zoveel mogelijk ondersteunen. Dat laatste lijkt hier te weinig gebeurd te zijn."

Al erkent Draps dat het niet altijd even makkelijk is. “Je zou strenger kunnen zijn aan de deur, maar dan moet je er ook over waken dat je niet discrimineert. Het is niet zo dat alle oudere mannen sowieso grensoverschrijdend gedrag plegen, bijvoorbeeld.”

Draps benadrukt dat clubs als C12 zeker niet feilloos zijn, maar dat ze wel het belang van safer spaces en care teams inzien en daar structureel rond werken. “Maar het is ook iets dat nog maar enkele jaren bestaat, en je merkt dat er nog werk aan de winkel is.”

Als laatste wijst Draps erop dat het om een breder maatschappelijk probleem gaat. "Je kan bewustwording creëren, je personeel trainen, enzovoort, maar de meeste problemen gebeuren buiten de nachtclubs, op straat en thuis. Het probleem zit dieper geworteld in de samenleving. Eigenlijk zouden we in het onderwijs al moeten starten met die bewustwording rond grensoverschrijdend gedrag."

* Volledige naam bekend bij de redactie