Tegen de verwachtingen in zijn de kaarten in heel wat gemeenten flink door elkaar geschud. Baronnen krijgen het moeilijk, radicaal-links breekt door, Ecolo grijpt de macht en de Nederlandstaligen hebben al lang niet meer zo goed gescoord als op 14 oktober. Vijf trends om te onthouden: dit is trend 2.
© Ivan Put
| Dirk De Block zette in Molenbeek met PVDA een prima score neer.
Analyse
Trend 2: Een stevige ruk naar links
PTB-PVDA zette een uitstekende score neer in meerdere gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, maar kreeg alleen in Sint-Jans-Molenbeek een uitnodiging om te praten. Niemand had immers voorzien dat de radicaal-linkse partij het zo goed zou doen. Had PTB-PVDA zes jaar geleden twee gemeenteraadsleden, dan zijn dat er anno 2018 maar liefst 36. Maar dat is niet hoe de partij er zelf over denkt, zegt Brussels parlementslid Michael Verbauwhede:
”Dat is vreemd, en het toont aan dat in de Belgische politiek de verdeling van de postjes nog steeds voorrang krijgt op de inhoud. De coalities werden wel erg snel gevormd.” Dave Sinardet, politicoloog aan de VUB, betwijfelt of de andere partijen PTB-PVDA als een bestuurspartij zien: “Ze hebben zich nog niet als dusdanig geprofileerd.”
"Dat net Catherine Moureaux de hand reikt aan radicaal-links, mag dan weer niet verbazen. Philippe Moureaux is authentiek links, en zijn dochter duidelijk ook"
Dat net Catherine Moureaux de hand reikt aan radicaal-links, mag dan weer niet verbazen. Philippe Moureaux is authentiek links, en zijn dochter duidelijk ook. En laat ‘authentiek links’ nu net het label zijn dat PTB-PVDA voor zichzelf opeist. Maar dat is hoe de partij naar zichzelf kijkt. ‘Radicaal-links’ is een betere omschrijving voor de PTB-PVDA, terwijl de PS klassiek, travaillistisch links is en Ecolo ‘bobo’-links. Als we in Brussel spreken van een ruk naar links, dan moeten we weten waarover we het hebben. Of is die er toch niet?
De ruk naar links is er wel degelijk, als we naar het verlies van de rechtse partijen kijken: in 2012 hadden socialisten, ecologisten en radicaal-links 195.310 stemmen in de negentien gemeenten samen, in 2018 zijn er dat 50.000 meer. MR, CDH en N-VA hadden in 2012 185.741 stemmen, anno 2018 schieten er daar 159.792 van over.
Politiek expert Daniël Buyle ziet verschillende verklaringen: “Er zijn natuurlijk de plaatselijke verklaringen. Ik kan me voorstellen dat er PS’ers zijn in Vorst en Anderlecht die voor de PTB gestemd hebben omdat ze het beleid niet links genoeg vinden. Maar PS en PTB zijn geen communicerende vaten, er zijn gemeenten zoals Elsene en Brussel-Stad (PS + Change.Brussels samen) waar de socialisten erop vooruitgaan en de PTB toch een flinke score neerzet.”
Maar er is meer. Buyle: “Brussel springt met een paar jaren vertraging op de noordelijke trein van de schone lucht, gezonder wonen en zacht verkeer. De nieuwe stedelijke thema’s. Daar heeft Ecolo-Groen van kunnen profiteren. Het zijn niet alleen linkse mensen die groen stemmen. In Vlaanderen heb je ook Open VLD’ers die voor fietspaden zijn.
Er zijn ook urban professionals die fiets en openbaar vervoer boven de auto verkiezen. En dan komt de liberale burgemeester van Koekelberg zich verzetten tegen een snelheidsbeperking in de Leopold II-tunnel en tegen een parkeeragentschap. De MR capteert de nieuwe stedelijkheid niet, en betaalt daar een prijs voor.”
Lees meer over: Brussel , Brussel Kiest 2018 , Analyse , Brussel Kiest 2018 , PTB-PVDA , Dirk De Block
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.