Brussel kiest: 'Er is geen ruimte om de belastingen te verhogen'

Tot aan de verkiezingen op 9 juni organiseert BRUZZ telkens op donderdag en vrijdag een mini-debat tussen twee Brusselse politici. In aflevering één zaten Pascal Smet (Vooruit.brussels) en Gilles Verstraeten (N-VA) tegenover elkaar, vandaag discussiëren federaal staatssecretaris voor Begroting en Consumentenzaken Alexia Bertrand (Open VLD) en minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) over de Brusselse begroting. "De uitgaven moeten voortaan rechtvaardiger zijn en winst opleveren voor alle Brusselaars."

Er zit een gat van één miljard euro in de Brusselse begroting. Hoe krijg je die in godsnaam weer op orde? Alexia Bertrand gelooft in “de politieke wil” van een ‘zero based-budget’ want “de schulden van vandaag zijn de belastingen van morgen.”

Tinne Van der Straeten, op haar beurt, wil vooral investeren in de toekomst. De politica van Groen wil zonnepanelen op elk dak in Brussel. “Dat zorgt niet alleen voor lagere energiefacturen, maar zal in de toekomst ook de overheidsbegroting ontlasten, die minder het aanvullend energietarief zal moeten uitkeren.”

Met een kam door alle uitgaven

Bertrand is is als de dood voor hoge belastingen zoals de registratierechten die met 12,5 procent nu al “superhoog” zijn tegen 1 à 3 procent in Vlaanderen en die de middenklasse uit Brussel jagen.

Op korte termijn wil Bertrand met een fijne kam door alle uitgaven, om te beginnen met consultancykosten en de 200 miljoen facultatieve subsidies aan meer dan 8.000 vzw’s, onder andere aan een vereniging die de mensen doet fietsen. “Is dat absoluut noodzakelijk?”

Het doet Van der Straeten fijntjes opmerken dat Open VLD met Brussels begrotingsminister Sven Gatz erg ruime subsidies geeft aan het Biermuseum en aan het kunstencentrum Kanal “die in de federale begroting waarschijnlijk niet zouden passeren.”

'49 mensen om drugsprobleem aan te pakken'

Van der Straeten pleit ook voor minder complexe structuren. “Is het normaal dat er 49 mensen bevoegd zijn om het Brusselse drugsprobleem aan te pakken?”

Ander dossier: de financiering van de nieuwe metrolijn 3, waarvoor de regering al vier miljard euro moest ophoesten. Bertrand verdedigt dat soort grote werken: “Brussel had de Europese instellingen nooit kunnen aantrekken als het in de jaren ‘70 niet de visie had gelanceerd van een metro.”