Brussel kiest: 'Lerarentekort oplossen met Brusselpremie van 500 euro netto'

Tot aan de verkiezingen op zondag 9 juni organiseert BRUZZ telkens op donderdag en vrijdag een mini-debat tussen twee Brusselse politici. Vandaag: Piet Vandermot (CD&V, 2de plaats Vlaams parlement) versus Emile Luhahi (Groen, 2de plaats Brussels parlement) over het Nederlandstalig onderwijs in de hoofdstad. Overbevraagd door ouders en leerlingen, maar ook continu onderbemand door een chronisch tekort aan leerkrachten.

Voor Groen moeten leerlingen volgens werkgevers niet alleen een diploma halen, maar vooral de juiste attitude aanleren. CD&V wil op haar beurt vooral kwaliteitsvol onderwijs blijven garanderen, onder meer via de leraarassistent.

Piet Vandermot (CD&V) is zeventiger en nog steeds leraar wiskunde. "Om het lerarentekort te helpen opvangen,” zegt hij. Vandermot stapt voor het eerst in de politiek om de praktijk van de leraarassistent uit te dragen: “Ik heb in mijn klas iemand die me met veel empathie ondersteunt en enkele taken overneemt.” Door dat systeem kan een leraar bijvoorbeeld voor een grotere klasgroep staan en/of meer uren kwaliteitsvol onderwijs geven.

Toch geeft Vandermot toe dat het lerarentekort een probleem is van twintig jaar geleden, sinds de gestegen nataliteit in Brussel, en “dat je het niet van vandaag op morgen zal kunnen oplossen.”

Sociale vaardigheden

Emile Luhahi (Groen) is van huis uit Franstalig en een product van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Hij hoort werkgevers zeggen: “Het belangrijkste is niet dat leerlingen hun diploma halen, maar dat ze de juiste attitude hebben." Luhali gelooft vooral in de ontwikkeling van sociale vaardigheden, ‘softskills’ die kinderen ook tijdens buitenschoolse activiteiten aanleren. Hij noemt zichzelf daarom een grote voorstander van de brede school.

Luhahi stelt vast dat vele leraren in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel uit de Rand komen, waar er ook een lerarentekort is. Groen wil daarom het lerarenberoep voor lesgevers uit Brussel aantrekkelijker maken. “De klassieke opendeurdag werkt niet," beweert Luhahi, "maar je kan bijvoorbeeld wel via het jeugdwerk Brusselse jongeren aanmoedigen om voor het beroep van leraar te kiezen.”

Vandermot wil er nog eens op wijzen dat zo weinig leerlingen in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel slagen, zelfs leerlingen die wel goed zijn voor wiskunde. “Dat heeft uitsluitend met de taalvaardigheid van die Brusselse jongeren te maken.” Ook hij wil het potentieel van lesgevers in Brussel aanboren, maar komt zo weer uit bij zijn eerdere idee van de leraarassistent, die eventueel minder taalvaardig hoeft te zijn.

Technisch en beroepsonderwijs

Toch zijn beide heren het erover eens dat één enkele oplossing niet zal volstaan. Een Brusselpremie kan helpen, die ze trouwens allebei voor elke grootstad willen invoeren. “Die moet minstens 500 euro bedragen,” vindt Vandermot.

Ze vinden elkaar ook in het plan om extra schoolcapactiteit te creëren. Luhahi noemt dat “de grootste uitdaging.” Vandermot voegt toe dat er nog steeds veel te weinig plaats is voor technisch en beroepsonderwijs in Brussel en dat “Brusselaars in die opleidingen geen plaats vinden.”

Vandermot en Luhahi verschillen wel van mening over al dan niet strengere voorrangsregels. “Nee,” zegt Luhahi, “de klassen moeten divers zijn.” Wel, vindt Vandermot, “want elke Nederlandstalige moet naar de school van zijn keuze kunnen. Dat is momenteel een probleem.”