Culinair ontdekt: griezelen

Het is griezelweek. Elk jaar trekken de kinderen van de buurt langs de straten voor Halloween. De Amerikaanse hype, destijds ingevoerd door de grootdistributie, is met de jaren dan toch een échte traditie geworden.

Het is het één of het ander. En dan vertelt ze hoe ze het perceel rond haar woonwagen griezelig aankleedde en als heks verkleed de kinderen probeerde binnen te lokken. Ze bedankten meestal feestelijk.

Snoep kan ook de trick zelf zijn. Australiërs leggen op het net uit dat je spruitjes moet koken en die dan in gesmolten chocolade dopen. Eenmaal afgekoeld is het wachten op de bedelende keuteljacht. Ikzelf vond verleden jaar nog een pak dubbelzoute drop die ik ooit in Nederland kocht voor mijn schoonmoeder (die vond dat lekker, echt waar!). Gretig heeft de bedelbende de zwarte snoepjes aanvaard.

Spijtig dat ik hun gezichten daarna niet heb kunnen zien!

Maar je kan deze dagen ook gebruiken om gewoon griezelig eten klaar te maken, als ‘feestdis’.

Daarom ging ik op zoek naar zwarte bonen. Zwart en blauw zijn kleuren die niet passen in de klassieke keuken. En zwart heeft toch iets gothic? Dus maken we daar iets mee voor de dodennacht.
Ik zocht gedroogde zwarte bonen, maar die vond ik zo snel niet, dus werden het frijoles negros in blik. Er bestaan een aantal soorten zwarte bonen. Als we aan de Chinese zwarte bonensaus denken, dan gaat het om een variëteit van zwarte soja, en over soja spreek ik niet graag. De zwarte bonen uit de Caraïben zijn echter gewone haricot-­bonen (Phaseolus vulgaris), en erg populair in onder meer Cuba en Brazilië.

Hak een ajuin fijn, samen met één of twee groene paprika’s (liefst de iets pittigere Turkse variant) en laat glazig stoven in wat olie. Pers er dan drie tenen look over en kruid met laurier, komijn, oregano, peper, zout en pimentkorrels. Wie durft, doet er ook een scherpe habanero chili bij. Zwarte peper over malen en zout naar smaak. Doe er nu de bonen bij met hun zwart water, twee lepels sherry-azijn en een groot glas rode wijn. Laat lang zachtjes stoven. Het zijn stevige boontjes.

Anderzijds laat je vijf wortelen gaar koken in groentebouillon. Winterwortelen, die zien er meer uit als vingers. Als ze gaar zijn, snijd je ze netjes door zodat ze kunnen blijven rechtstaan. Versier de top van elke wortel met een puntig gesneden stukje van de rok van een ajuin, dat moet scherpe nagels voorstellen. Voor het opdienen doe je de bonen in een kom en steek je de wortelen in de bonenmassa, alsof er een griezelige hand uit de bonenschotel steekt. Smakelijk.