Le salon arabo–flamand de maman

"En nu willen ze mij uit mijn salon jagen en het begint te lukken, het plan verloopt zoals ze het blijkbaar hadden uitgedokterd." Jamal Boukhriss ziet met lede ogen aan hoe België lijdt. Met de moed der wanhoop neemt hij het als een Ali Baba op voor zijn geliefde land.

Toen ik jong was en nog bij mijn ouders in Vilvoorde woonde was er iets dat me steeds deed lachen. Ons salon, en wat voor een salon. 'Ons moeder' wou iedereen die bij ons thuis kwam het gevoel geven dat hij welkom was. Dus ook mijn Vlaamse vriendjes van op school (enfin mijn vriendinnetjes) en ook de buur Simon met zijn poedel met zwarte krullen (ik had net dezelfde krullen).

Aan de ene kant een schoon Vlaams rustiek eiken salon met fluwelen kussens en aan de andere kant een Marokkaans salon, op maat gemaakt, uit de Brabantstraat in Brussel. Twee culturen, twee stijlen, in één en dezelfde ruimte. Mij moet je dus niet uitleggen hoe het voelt om tussen twee stoelen, of beter gezegd twee kussens, te zitten. Ik weet er alles van, in het begin aarzel je soms, maar uiteindelijk leer je beiden enorm te appreciëren. En dat doet me nadenken over ons land, België en het salon van mijn moeder. België is een groot salon, twee culturen, twee stijlen maar toch zit je goed aan beide kanten.

En nu willen ze mij uit mijn salon jagen en het begint te lukken, het plan verloopt zoals ze het blijkbaar hadden uitgedokterd. Ik weet niet meer wat ik er moet van denken maar wat ik wel weet is dat ik me niet ga laten doen, ik ga vanaf nu alles op de voet volgen!

Ik voel me ook een beetje als Ali Baba en de 40 rovers of moet ik ministers zeggen, hoeveel zijn er ook al weer in dit landje? Wacht effekes, ik denk in totaal 38 ministers en 10 staatssecretarissen. En dan nog niet weten hoe het moet ? Wie snapt er nog iets van? Sinds juni 2010 hebben we een opeenvolging gehad van verschillende -teurs en - aars enz… : informateur, preformateur, bemiddelaar, iemand met een verduidelijkingsopdracht, opnieuw een bemiddelaar en nog een formateur! Wie kan me nog een woord vinden dat eindigt op -teur of -aar ? Installateur, arrangeur, explicateur …inquisiteur.

Ik vraag me echt af of zelfs de journalisten er nog iets van begrijpen, het is een soap! Maar wat iedereen toch wel weet is dat Ali Baba uiteindelijk wint en nog lang en rijk en gelukkig leeft met zijn schone. En als je dat weet dan voel je je beter, lichter, heerlijker, kortom goed, je hebt dat onaangenaam gevoel niet meer genre "ze zijn met mijn kloten aan het spelen"! Niemand zal me klein krijgen, niemand zal me ontmoedingen, ik kijk in de spiegel en zeg : 'Yes we can'. Nu keer ik hen de spiegel en vraag : 'Can you?'.

Een antwoord zal ik schuldig blijven, veronderstel ik, dus vanaf vandaag neem ik zelf het initiatief et donc (het stoort toch niemand dat ik dat in het Frans schrijf, ik wil niemand kwetsen) ben ik weer Jamal het Zinneke, Jamal die zijn zin in het Nederlands begint en verdergaat in het Frans. Bijvoorbeeld: Alles goed avec toi? Tu viens een pintje pakken? Non, spijtig, pas le temps… of beter Neen, spijtig, geen tijd! Ik wil met het woord NON, geen oude koeien uit de gracht halen!

A fortiori (mmmh, duur Latijns woord) zou ik ook iemand kunnen plezieren en Latijn spreken… dankzij Google kan ook ik een paar uitdrukkingen gebruiken en een boodschap meegeven : Acuto homine nobis opus est, qui pervestiget quid sui cives cogitent.
"Een scherpzinnig iemand hebben wij nodig, die moet uitpluizen wat zijn medeburgers denken". Een echt doordenkertje.

Bij deze mijn laatste column waarin ik mijn mening geef over de politiek in België. Ik ga gewoonweg verder het voorbeeld geven en samen met mijn vrienden en andere gelijkgezinden bewijzen dat verschillende culturen (Vlaamse, Waalse, Brusselse, Marokkaanse, Turkse enz…) WEL kunnen samenleven ! Vive la Belgique, Leve België!

Jamal Boukhriss (35) is acteur en performer. Hij schrijft een tweewekelijkse column voor brusselnieuws.be.