Brusselse fotograaf laat zien hoe het ex-vluchtelingen in België vergaat

Fotograaf en student computerwetenschappen Abdulazez Dukhan reisde in de zomer van 2020 naar vijftig Belgische steden en dorpen. Daar portretteerde hij mensen die als vluchteling naar België zijn gekomen en nu een leven hebben opgebouwd. “Er zijn zoveel goede voorbeelden die zelden in de spotlights komen.”

De nu 22-jarige Dukhan bewoonde een fijn appartement in Syrië met zijn familie, toen in 2011 de revolutie begon. Hij was toen dertien. Na drie jaar van bombardementen en willekeurige arrestaties, vertrok hij met zijn familie naar Turkije. Daar begon hij online cursussen Photoshop te volgen.

Toen de situatie in januari 2016 moeilijker werd, vertrok hij naar Griekenland. Daar verbleef hij enige tijd in een vluchtelingenkamp samen met duizenden andere mensen. Ondanks de barre omstandigheden was er in de kampen vaak nog hoop of een glimlach te zien, die hij begon vast te leggen op camera.

Dat om tegengewicht te geven aan de beelden die hij in de media ziet verschijnen. Daarin ziet hij stereotype denkbeelden over vluchtelingen terugkeren. Ze worden afgebeeld als hopeloze of gevaarlijke mensen. "Dat te zien was echt frustrerend en zette me aan het denken over manieren om het beeld dat men van ons heeft te veranderen."

Beeldvorming van vluchtelingen

Ook nu nog houdt de beeldvorming van vluchtelingen hem bezig. “Als het over vluchtelingen gaat, gaat het vaak over de reis en niet over hoe het iemand vergaat als hij ergens is aangekomen. Ook ik was anderhalf jaar in Griekenland. Wat mensen daarover zien in de media, is dat we in een tent hebben geleefd. Maar dat is een momentopname. Het stereotype beeld laat de vluchteling zien op zijn of haar slechtste moment.”

"Toen ik voor het eerst de camera oppakte en besloot te gaan fotograferen, was het mijn doel om het onbegrip tussen vluchtelingen en de rest van de wereld te doorbreken. Mijn boodschap aan de wereld is deze: beoordeel ons niet zomaar op huidskleur, religie of etniciteit. Bestempel ons niet zonder meer als 'vluchteling'. We zijn in de eerste plaats mensen, laat de opgeplakte etiketten geen verdeeldheid zaaien."

Succesverhalen

Na aankomst beginnen vluchtelingen volgens Dukhan snel met werken of studeren. Na enkele jaren hebben velen van hen hun plaats in de samenleving gevonden. Dat is wat Dukan tenminste met de expositie ‘Humans’ wil laten zien. “Vaak denken we, als er een succesverhaal gedeeld wordt, dat het een uitzondering is. Maar in een maand tijd vond ik vijftig succesverhalen, verspreid over heel België,” zet Dukan.

Hij zocht daarbij naar een gelijke verdeling tussen mannen en vrouwen en heeft daarbij ook rekening gehouden met diverse achtergronden. Wat de geportretteerden gemeen hebben, is dat velen van hen gevlucht zijn uit oorlogsgebieden. Veel van hen zijn nu vijf of zes jaar in België en zijn inmiddels Belg geworden. In de zomer van 2020 reisde Dukhan heel België door om al hun portretten te verzamelen.

De portretten worden begeleid van een begeleidende tekst in vier verschillende talen en zijn te zien in de Onze-Lieve-Vrouw van Goede Bijstandkerk in het centrum van Brussel. De expositie kwam tot stand in samenwerking met het House of Compassion. Indien het project aanslaat, wil Dukhan het graag overdoen in één of meerdere andere Europese landen.

50 Humans Expo
4/9 > 29/9
opening op 4/9 18.00 > 20.00