'Wat is jouw favoriete boek?' De Brusselse bibliotheken vroegen het aan Brusselaars met een liefde voor lezen. Mensen zoals jij en ik, met verschillende smaken, perspectieven en verhalen. Vandaag: het lievelingsboek van Diego Anthoons, communicatieverantwoordelijke bij Luisterpuntbibliotheek.
De leestip van Diego Anthoons: 'Vaders die rouwen' van Carmien Michels
Wie is Diego Anthoons?
- Diego Anthoons (28) is afkomstig uit Denderleeuw, maar werkt in Brussel als communicatieverantwoordelijke bij Luisterpuntbibliotheek. Luisterpunt zorgt voor aangepaste lees- en luistermaterialen voor iedereen die drempels ervaart bij het lezen van boeken.
- Diego studeerde Taal- en Letterkunde en Meertalige Communicatie aan de KU Leuven Campus Brussel en is een literaire omnivoor.
- Als veellezer is hij een enthousiaste gebruiker van de Brusselse online leesgroep B°°XL.
door Jurgen Waegeman
“So many books, so little time”
“Ik ben al lang fan van het werk van Carmien Michels en volg haar al sinds ze in 2016 Europees kampioen Poetry Slam werd. Ze is enorm sterk op een podium, als performer. Zo is er een gedicht van haar te bekijken op YouTube over vluchtelingen door de geschiedenis heen, waarbij ze telkens op haar borst klopt en tot tranen toe bewogen wordt. Naast poëzie schrijft Carmien Michels ook romans en kortverhalen, zoals ‘Vaders die rouwen’.
Vaders die rouwen
Carmen Michels, Querido, 2021, 296 p.
Alle vaders zien af, maar sommige vaders net iets meer dan andere. Ze schieten tekort, missen hun kinderen of hinken hun eigen vaders achterna.
In ‘Vaders die rouwen’ krijgen de personages te maken met ziekte, stalking, foltering en klein, alledaags verdriet. Terwijl de vaders zich in bochten wringen, worden ze geobserveerd door hun dochters, partners, reisgezellen en honden.
‘Vaders die rouwen’ is een gedurfde verhalenbundel die bij mij veel verschillende emoties oproept. Het boek bestaat uit zes mini-romans die erg verschillen van inhoud en vorm. Soms realistisch, soms absurd, soms gewelddadig, soms thrillerachtig, maar altijd met eenzelfde rode draad: vaders die omgaan met verlies en verdriet. Zo gaat het laatste verhaal over een vader die over paarden droomt op het moment dat zijn dochter terminaal ziek wordt. Terwijl het dochtertje sterft, nemen de paarden zijn hele psychische leven over. Het verhaal is geschreven als een lange psychotische trip waar ik na afloop zelf niet goed van was.
Zelfs in deze verhalenbundel is de schrijfstijl van Carmien Michels erg poëtisch, bijvoorbeeld: “Het vakantiehuis zweet, de ramen druipen, het rumoer hangt in een dampwolk om het huis.” Als je deze zinnen onder elkaar zet, heb je bijna een gedicht! Los van de inhoud van een verhaal, kan ik enorm genieten van een dergelijke poëtische schrijfstijl.”
“Literatuur mag geen spiegel zijn, maar een deur of een raam”
“Ik hou ervan als een boek mij ongemakkelijk doet voelen. “Literatuur mag geen spiegel zijn, maar een deur of een raam” (citaat uit een interview met schrijfster Kathleen Vereecken). Ik probeer niet alleen witte mannen (zoals mezelf) te lezen. Maar ik ben ook grote fan van het werk van Dimitri Verhulst en Herman Brusselmans. De laatste tijd let ik erop om ook andere perspectieven te lezen, andere auteurs die verder van me af staan. Zo las ik net ‘Aleksandra’ van Lisa Weeda (ook één van de 19 boeken, n.v.d.r.), en dit verhaal heeft me meer geleerd over de situatie in Oekraïne dan een half jaar tv-journalen. Een boek draag je langer met je mee dan een beeld of een film. Het zorgt ervoor dat je de plaats van iemand anders kan innemen.
"Een boek draag je langer met je mee dan een beeld of een film. Het zorgt ervoor dat je de plaats van iemand anders kan innemen."
Mijn leesmicrobe is begonnen met ‘De steen der wijzen’ van Harry Potter, dat ik cadeau kreeg van mijn oma. Daarna ging ik elke woensdag naar de bibliotheek. Op school heb ik mijn passie voor taal verder ontwikkeld en uiteindelijk gekozen voor Taal- en Letterkunde (Nederlands-Engels) aan de KU Leuven, op de campus in het centrum van Brussel. Ik ben een literaire omnivoor die van alle genres houdt, van poëzie over fantasy tot jeugdboeken. Ik koop ook heel veel boeken in mijn favoriete boekenwinkel Passa Porta. Ze hebben een heel goed aanbod, zeker ook van Engelstalige boeken. Ik laat me graag door hen inspireren.”
Luisterpunt
“Ik werk voor Luisterpunt, de bibliotheek voor mensen met een leesbeperking in Vlaanderen en Brussel. Niet alleen voor blinden en slechtzienden, maar voor iedereen die moeite heeft met het lezen van boeken. Dat kunnen ook mensen zijn met een fysieke beperking door een hersenletsel, reuma of parkinson, of kinderen met dyslexie. We hebben zowel brailleboeken als luisterboeken. Onze leden kunnen de luisterboeken gratis beluisteren via de Anderslezen-app, of ze krijgen het luisterverhaal op cd thuis toegestuurd. Onze collectie bevat meer dan 50.000 luisterboeken en kan je vergelijken met die van je plaatselijke bibliotheek: voor ieder wat wils. De meeste boeken worden ingelezen door vrijwilligers, maar jaarlijks lezen ook een 50-tal Nederlandstalige auteurs zelf hun eigen boek in.
Het is mijn taak om ons aanbod breder bekend te maken, onder meer via scholen, bibliotheken en woonzorgcentra. We bezorgen al heel wat mensen (opnieuw) leesplezier, maar toch hebben velen de weg naar ons aanbod nog niet gevonden. Onze luisterboeken zijn een grote meerwaarde voor bijvoorbeeld oudere mensen die slechter beginnen zien, of voor kinderen met dyslexie. Zij kunnen dankzij audio-ondersteuning dezelfde populaire boeken lezen als hun vrienden en klasgenoten. Door te luisteren naar het luisterboek terwijl ze in het papieren boek meevolgen, leren ze de juiste klank of uitspraak van de woorden die ze lezen. We bezorgen op die manier leesplezier aan kinderen die lezen haten, omdat het technisch lezen zo moeilijk is voor hen. Elk kind houdt van de schoonheid van verhalen. Ik heb hier nog geen dag tegen mijn zin gewerkt! Dankzij mijn job kan ik mensen leesplezier blijven bezorgen of daar voor het eerst van laten genieten.”
“So many books, so little time”
“Ik probeer tijd te stelen om te lezen, bijvoorbeeld door mijn smartphone niet mee te nemen naar mijn slaapkamer. Of door in Brussel rustige leesplekken op te zoeken. Zo ga ik graag naar de Exki aan de Grasmarkt. Op de eerste verdieping hebben ze daar een ruimte waar je rustig kan lezen. Of uiteraard ook in Muntpunt, waar ik nog kort even ga lezen vooraleer ik met vrienden afspreek voor een film in Cinema Palace!”
Dit artikel maakt deel uit van de serie '1 Stad, 19 Boeken', een project van de Brusselse bibliotheken en Muntpunt. De volledige reeks vind je terug op de websites van de Brusselse bibliotheken en Muntpunt.
1 Stad, 19 Boeken (2022)
Lees meer over: Brussel , Expo , 1 Stad, 19 Boeken (2022) , Muntpunt , leestip , Diego Anthoons , Vaders die rouwen , Carmien Michels