De leestip van Omar Kashmiry: 'Bier in de snookerclub' van Waguih Ghali

De Brusselse bibliotheken zetten 19 topboeken in de kijker, zorgvuldig gekozen door Brusselaars met een liefde voor lezen. Ontdek jouw zomerlectuur en laat je leiden door deze leesambassadeurs.

interview door Catherine Vanheusden
vertaling door Chloë Vanneste

Als je Omar Kashmiry (32) vraagt hoe hij in Brussel terecht kwam, krijg je een tweeledig antwoord: dankzij een Excellijst en het boek ‘Bier in de snookerclub’. We ontmoeten de Egyptische architect op een zonnige dag op het Martelarenplein. We praten over het boek dat hem inspireerde, over verhuizen naar Brussel en genieten van de zomer in de stad.

Het toeval bracht me naar Brussel. Ik wou mijn masterdiploma Architectuur in Europa behalen, maar had geen idee in welke stad of welk land. Om tot een besluit te komen, maakte ik een Excellijst met verschillende parameters en mijn persoonlijke voorkeuren. Een berekend beoordelingssysteem om een keuze te maken. Brussel kwam als winnaar uit de bus! (lacht)

Hoe pakte dat voor je uit?
Toen ik aankwam, had ik geen verwachtingen en kende ik de stad niet. Het was moeilijk om me meteen thuis te voelen, maar na enkele maanden groeide mijn liefde voor Brussel. Ik geloofde dat dit kwam omdat ik voor het eerst van huis weg ging en gewoon nood had aan verandering. Later heb ik in enkele andere steden gewoond, maar toch kwam ik bijna elk weekend terug naar Brussel. Daardoor realiseerde ik me dat ik echt thuis ben in Brussel.

Het is de perfecte plek om te experimenteren en een ideaal architectenlabo, want de stad is altijd in beweging en ontwikkeling. De Noordwijk is het beste voorbeeld: deze werd lang verwaarloosd en is nu getuige van een enorme transformatie. We zijn er nog niet helemaal, maar de wijk verandert snel en zit vol potentieel. Deze zomer werk ik mee aan ‘Playcation’, een project van de stad Brussel. We kapen samen met socio-culturele organisaties een grote publieke ruimte om jong en oud aan het spelen te brengen.

Klinkt als een drukke zomer, hopelijk heb je nog tijd over om te lezen! Kan je iets vertellen over het boek dat je hebt gekozen, ‘Bier in de snookerclub’?
Tijdens mijn legerdienst in Egypte kwam ik een oude vriend tegen die het boek aanraadde. De manier waarop hij erover sprak en de blik in zijn ogen betuigden hoe enthousiast hij was. Het verhaal gaat over een jonge man in Egypte in de jaren 50. Dat was een cruciale periode in Egypte: postkoloniaal, net na de bezetting door het Verenigd Koninkrijk en de revolutie. Ram, het hoofdpersonage, maakt deel uit van de aristocratie en rebelleert tegen zijn omgeving. De auteur schetst alles heel direct en transparant. Dat maakt het verhaal interessant: hij uit kritiek op de context waarin hij zelf leeft.

Hoe vertrouwd ben jij met deze context?
Het boek ligt me nauw aan het hart omdat het heel herkenbaar is. Ik las het voor het eerst toen ik bij het leger zat, na de revolutie die gekend is als de Arabische Lente. Ram leeft tijdens Nassers regime en is ook getuige van een legercoup na de revolutie in 1952. Hij refereert vaak naar het postkoloniale leven, naar hoe de Britten zijn land beïnvloedden en naar hoe het voor hem was om zelf naar Engeland te gaan. Ik lees het boek nu opnieuw, nadat ik zelf emigreerde, en ik voel hoe Ram hetzelfde beleeft. Eén conversatie tussen Ram en zijn leraar blijft mij bij:

“Waarom wil je naar Engeland?” vroeg hij.
“Ik weet het niet, meneer. Voor niets in het bijzonder. Om de sfeer van een pub te ontdekken, misschien. Om in Piccadilly te wandelen en om te luisteren in Speaker's Corner."

Deze vraag kreeg ik ook vaak toen ik naar België kwam en ik voelde me er wat ongemakkelijk bij. Ik begrijp die vraag niet. Migrerende mensen kennen deze vraag maar al te goed. Ze komt in verschillende vormen. Het antwoord van Ram maakt een punt dat hij zelf niet beseft.

Het idee om Egypte te verlaten voor een nieuw land beïnvloedde mijn blik op de toekomst. Het is intrigerend hoe iets wat ik tien jaar geleden las, mij aanspoorde om daadwerkelijk stappen te ondernemen. In zekere zin bracht Rams verhaal mij dus hier. Om te kijken, luisteren en wandelen. Zo ondervond ik hoe een boek ons onder de huid kruipt, hoe we ervan leren en groeien. Veel van wat Ram vormde, vormde mij ook. Al zitten er twee decennia tussen ons. We zijn beiden Egyptenaar en verhuisden beiden van het Midden-Oosten naar Europa met een rugzak vol geschiedenis op onze schouders.

‘Bier in de snookerclub’ was Ghali's eerste en laatste boek. Hij stak zijn hart en ziel in deze autobiografische roman, wat het boek heel waardevol maakt. Het verbaast me nog steeds dat dit zijn debuut was. Hij neemt je helemaal mee in zijn wereld en in zijn gedachten. Je ziet het leven door zijn bril. Dat gevoel maakt ‘Bier in de snookerclub’ voor mij onvergetelijk. Mijn vriend deed me een groot plezier door het aan te raden.

En als leesambassadeur mag jij het nu aan anderen aanbevelen.
Leesambassadeur zijn geeft me de kans om verschillende gemeenschappen, ideeën en inzichten te delen waarmee ik mij identificeer: als architect, activist, Egyptenaar in België, Brusselaar en als verhalenverteller. Ik vind het geweldig dat ik al deze aspecten van mezelf kan delen door simpelweg een boek aan te prijzen.

Ontdek de 19 boeken, lees de interviews, verken de activiteitenkalender en blader door het gratis zomermagazine via muntpunt.be/1stad19boeken en brusselsebibliotheken.be.