'Fresca': zoenen uit Italië

Een gloednieuwe, kleine kantine net naast Bar du Matin toont met verve dat ze perfect heeft begrepen wat de Italiaanse keuken zo geliefd maakt. Wel, waar wacht u nog op? Als de wiedeweerga naar Fresca!

Het was 16.00 uur en in theorie zou restaurant Fresca gesloten zijn. En toch zagen we door de vitrine dat de chef zich aan het uitsloven was. Het is dat, zoals de naam van de plek al suggereert, hier alles steunt op het principe van verse pasta’s. Linguine, pappardelle, penne… elke dag schuift er een andere soort voor het voetlicht. De kok zo in de weer zien met eieren en bloem, oefende een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons uit om de deur open te duwen van de plek die ons voordien al sympathiek voorkwam.

Hoeft het nog gezegd dat we niet werden teleurgesteld? Fresca staat voor een Italiaanse keuken waar we ons thuis voelen: familiale bereidingen op basis van toegankelijke producten. Hier blijf je met andere woorden ver weg van flamboyante eettentjes waar kwistig witte truffel wordt geraspt alsof het ordinaire parmezaan zou zijn.

Het decor houdt zich aan de beginselen van de eenvoud. Een open, wit betegelde keuken die uitloopt in een kleine zaal met meubilair dat eenheid in verscheidenheid vindt. Een grappige voetnoot vormen de kaasraspen die dienstdoen als verlichting. En het bestek dat ongedwongen in oude conservenblikken logeert, waar voordien gepelde tomaten woonden.

De goede smaak van de dingen bijgebracht

Bij ons bezoek, op een woensdag, was Fresca ingenomen door enkele kleurrijke families uit de wijk, die deze kombuis al hebben geadopteerd. De kinderen van het gezelschap zorgden voor een erg levendige lunch en zullen later ongetwijfeld hun ouders bedanken dat ze hun de smaak voor goede dingen hebben bijgebracht. Zeiden we al dat we ons hier thuis voelden?

Het onthaal was, zoals je zou verwachten, tegelijk ontspannen en vriendelijk. Woensdag bleek tagliatelledag, en die mochten we doorbrengen voor een lunch, bestaande uit een hoofdgerecht en een drankje (€11,90). De tagliatelle verscheen vandaag all’arrabiata, met een saus op basis van pepers, tomaten, look en basilicum.

Dat aanbod is erg flexibel: als je dat wenst, krijg je je tagliatelle zonder tomatensaus, zonder pepers, of zelfs in een andere versie (cacio e pepe (€12,90), salsiccia (€12,90), funghi e tartufo (€13)…). Onze arrabiata-saus bleek uitmuntend, op smaak gebracht zoals het hoort en, vooral, mooi onderstreept door de onvergelijkelijke beboterde textuur van de verse pasta. De zachte pittigheid van het gerecht heeft onze lippen een goed deel van de namiddag laten tintelen. Als een subtiele Italiaanse zoen.