We vroegen aan twee kenners uit het wijn- en restaurantwezen wat ze vinden van de drie goedkoopste cuvees van Gudule. Een verslag van een blinde proeverij.
Geproefd: Gudule Winery
De eerste die haar mening geeft is E., een Française die al drie jaar in Brussel verblijft. Als voormalig inwoonster van de wijnbouwgebieden Loire en Rhône steekt deze jonge vrouw haar voorliefde voor natuurwijn niet weg. En al is natuurwijn niet per se biowijn, de wijnen van Gudule zijn dat wel.
We lieten E. de witte wijn, de rosé en de rode wijn proeven uit het basisassortiment van Gudule: de wijnen van onze beschermheilige. Daarnaast biedt Gudule ook nog een superieure witte en rode wijn aan met het duurdere assortiment: de topwijnen van onze beschermheilige.
De neus van de witte wijn roept bij E. witte bloemen en het zuiden van Frankrijk op. Ze bespeurt een jonge, frisse wijn met een beheerste zuurheid. “Oprecht, stabiel en aangenaam,” vat ze samen. En de rosé? “Hij ruikt naar Engels snoep … een beetje te sterk. Het zou me niet verbazen als er exogene gisten aan toegevoegd zijn.”
De smaak in de mond stelt haar gerust: de zoetheid die door de aroma’s werd opgeroepen, blijft uit. Haar verdict? “Hoe aangenaam hij ook is, dit is niet de rosé die ik deze zomer zal drinken. Naar mijn smaak is hij te geformatteerd,” zegt de Française.
En hoe zit het met de rode wijn? Op olfactorisch vlak springen de rode vruchten eruit, zwarte bessen en aalbessen. En ook dit is een product dat volgens onze kenner goed standhoudt, maar met een gebrek aan ziel kampt. “Er is niets mis met deze wijnen, ze zijn goed gemaakt en evenwichtig. Maar ik zou nooit pleiten voor dit soort wijnen. Ze hebben geen identiteit, geen signatuur.”
Wanneer we de herkomst van de wijn uit de doeken doen, is E. niet verrast. Met betrekking tot de prijs kan de wijnproefster zich moeilijk voorstellen “dat de flessen voor meer dan 10 euro verkocht worden”. Maar in werkelijkheid worden de wijnen in kwestie voor prijzen tussen de 12,50 en 15,50 euro verkocht aan particulieren.
Een restauranthouder uit het centrum van de stad is de tweede expert die zijn mening geeft. Ook zijn zintuiglijke analyse is positief, maar hij trekt er heel andere conclusies uit: “Dit is precies het soort uitgebalanceerde wijn waarnaar mijn klanten op zoek zijn. Hij is fris, levendig, soepel en drinkt makkelijk weg. Ik kan deze flessen zeker verkopen, op voorwaarde dat de groothandelsprijs onder de 10 euro ligt. En dat de druiven in Brussel in wijn worden omgezet, zal consumenten die de gebaande paden willen verlaten zeker aanspreken,” zegt de enthousiaste vijftiger. Michel Verlinden
Gudule maakt wijn zonder eigen wijngaard
Brussel stond nog niet op de kaart van de Belgische wijnproductie. Thierry Lejeune wil daar met Gudule Winery verandering in brengen.
Lees meer over: Laken , Resto & Bar , Gudule Winery Brussels , Thierry Lejeune , wijn
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.