Brussel stond nog niet op de kaart van de Belgische wijnproductie. Thierry Lejeune wil daar met Gudule Winery verandering in brengen. Niet met zijn eigen druiven, maar met import die in de hoofdstad tot volle wasdom komt. “Ik ga voor originele blends met een eigen identiteit.”
| Thierry Lejeune: 'Ik heb me laten inspireren door urban wineries.'
Bedrijfsfiche Gudule Winery
- NAAM Gudule Winery
- ACTIVITEIT wijnproductie op basis van ingevoerde druiven
- PLAATS Greenbizz in Laken
- BEDRIJFSLEIDER Thierry Lejeune, voorheen actief bij de drukkerijen Gramme Graphics in Luik en IPM Printing in Brussel
- Eerste productie in 2019: 16.000 flessen witte, rode en roséwijn, met een kostprijs tussen 12,50 en 15,50 euro per fles
- Investeringen in materiaal: 200.000 euro
- www.gudule-winery.brussels
Greenbizz, de incubator voor duurzame bedrijven in Laken, herbergt sinds kort een stadswijnmakerij. De al even creatieve buren in de loods zijn krekelkwekerij Little Food en microbrouwerij En Stoemelings. De kleine ruimte is volgestouwd met dertien tanks van twee- tot vierduizend liter, eiken vaten en intrigerende apparatuur: een vibrerende sorteertafel, een machine om steeltjes te verwijderen, een pneumatische pers, een transportband en een botteltoestel. Lejeune leidt ons rond en haalt zijn beste Nederlands boven voor een technische uitleg over het verschil tussen druppel- en perswijn.
De vroegere directeur van een Luikse drukkerij heeft zichzelf duidelijk heruitgevonden als wijnproducent. Een wijngaard aanleggen of overnemen, was geen optie, vertelt hij. “Ik wilde Brussel niet verlaten. Ik woon hier bijna dertig jaar en heb hier mijn netwerk. Een eigen wijngaard, daar moet je veel tijd en geld in investeren. Ik heb me laten inspireren door urban wineries. In de Verenigde Staten bestaan ze al sinds de jaren zestig, maar nu duiken ze ook op in Parijs, Londen en Amsterdam. Je produceert wijn niet meer bij de wijngaard, maar vlak bij de afzetmarkt.”
Biolabel
Bijna vijftien ton druiven liet Lejeune in september 2018 in gekoelde vrachtwagens overkomen uit Frankrijk. De druiven uit zeven verschillende wijngebieden waren zorgvuldig verpakt in ruim bemeten, luchtdoorlatende plastic doosjes. Binnen de 48 uur na de oogst arriveerden ze in Brussel, waar ze gecontroleerd, gesorteerd en geperst werden. De wijnbereiding werd op afstand gestuurd door een Franse oenoloog. Een wijnexpert hield ter plaatse de gisting in het oog. Lejeune: “Om wijn te produceren, heb je veel geduld nodig. De eerste drie maanden is de kritieke periode.”
Begin juni kon Gudule de eerste cuvees lanceren op een feestelijke bijeenkomst in de wijnmakerij. De drie wijnen - rood, wit en rosé - zijn frisse, fruitige wijnen die toegankelijk zijn voor iedereen. Lejeune is overtuigd van de kwaliteit van zijn product: “Onze blends zijn origineel. We mengen druiven van verschillende soorten en wijngebieden tot een verrassende wijn met een eigen identiteit. De liefhebber zal niet meteen kunnen thuisbrengen wat hij proeft.” ‘Wijn uit de Europese Gemeenschap’ staat op het etiket. Het gebrek aan oorsprongsbenaming zou een troef moeten worden. “Op termijn wil ik werken met druiven uit verschillende Europese landen en het beste van de EU in een fles samenbrengen.”
"Om wijn te produceren heb je vooral veel geduld nodig"
Een andere troef die stadsbewoners kunnen appreciëren: de artisanale wijnen zijn biologisch. Dat betekent dat de wijnboer geen chemische bestrijdingsmiddelen of kunstmest gebruikt. Tijdens de vinificatie zijn smaak-, geur- of kleurstoffen uit den boze. Sulfiet wordt wel toegevoegd voor een ontsmettende en antioxiderende werking, maar de dosis ligt bij Gudule bijna de helft lager dan wettelijk toegestaan voor biowijn. Door zoveel mogelijk lokaal te verkopen via een webshop en in geselecteerde wijnhandels, restaurants en biowinkels, wil Lejeune de ecologische voetafdruk klein houden. Hij schakelt fietskoeriers in voor het transport en zoekt ook nog naar een optimale gebruiksmogelijkheid voor het organische afval.
Wijn van eigen veld
Aan de rand van Brussel, met zicht op het Atomium, verrijst een nieuw wijndomein. Tuinaannemer Stefaan Willems verbouwt in Asse sinds vijf jaar druiven op een areaal van een hectare. Zijn eerste wijn, genaamd ‘t Hoogveld, is zo goed als klaar om verkocht te worden. “Onze gegevens zijn goed,” klinkt het hoopvol aan de telefoon.
De wijnliefhebber mikt op een productie van vierduizend liter, waarvan driekwart wit en een kwart rood. Hij kiest voor druivensoorten die in een meer noordelijk klimaat gedijen, zoals Johanniter, Pinot Gris, Pinot Noir en Dornfelder. De flessen worden gebotteld in Meise. De bekende Brusselse tekenaar Ever Meulen ontwierp het etiket. De prijs ligt met tien euro per fles duidelijk lager dan bij Gudule. “Hou er rekening mee dat we niet in een erkende wijnregio werken, zoals het Hageland of het Heuvelland. We willen met ons streekproduct vooral mensen in de Noordrand van Brussel bereiken. De wijn kan geserveerd worden in lokale restaurants of op plaatselijke feesten.”
Burgerparticipatie
Goede wijn behoeft geen krans, maar een goede marketingcampagne kan helpen. De wijn is genoemd naar de beschermheilige van Brussel en wil zich als Brussels streekproduct in de markt zetten. Tenslotte doen bieren dat ook, terwijl gerst en hop van elders komen. Gudule wil naar eigen zeggen het kosmopolitische, dynamische en creatieve karakter van de stad weerspiegelen. De variëteiten verwijzen naar momenten van consumptie in de stad: ‘Afterwork en Terrasse’, ‘Après-midi au Parc’ en ‘Retour du Marché’.
Aan plannen ontbreekt het de energieke vijftiger uit Ukkel niet. In september pakt Lejeune al uit met twee wijnen die langer gerijpt hebben en een exclusiever karakter zullen hebben. Hij mikt op verkoop in sterrenrestaurants. Later moet een schuimwijn het assortiment vervolledigen.
In 2021 verhuist Gudule volgens de huidige plannen naar het gerenoveerde sorteergebouw op Thurn & Taxis, naast Brasserie de la Senne. Daar zal de productiesite groter zijn en zal er bovendien plaats zijn voor wijnproeverijen, cursussen en andere evenementen.
Het wildste idee? “In Brussel zijn er best veel mensen die druiven in de tuin telen. Als we een ton druiven inzamelen, kunnen we daarvan wijn maken. Het zal zeker geen grote wijn zijn, want de druiven van hobbytelers zijn te verschillend. Maar het zou een heel mooi participatief burgerproject zijn.”
Lees meer over: Laken , Economie , Resto & Bar , Thierry Lejeune , Gudule Winery Brussels , wijn
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.