Vlaming leert Brussel kennen via ‘Zicht op Zuid’: 'Ik zou graag in Brussel komen wonen'

Vlamingen en Brusselaars konden al een dag voor de Vlaamse feestdag Anderlecht, Sint-Gillis en Vorst leren kennen met ‘Zicht op Zuid’. Hoewel er heel wat activiteiten op de planning stonden, bleken vooral de wandel- en fietstochten populair. Die konden Vlamingen overtuigen van een stukje Brussel waar ze minder bekend mee zijn: “Het geeft zin om de Brusselse gemeenten verder te ontdekken."

De Vlaamse feestdag valt dit jaar op een maandag. “Op maandag zijn er activiteiten in het centrum, maar vandaag laten we mensen kennismaken met de zuidelijke gemeenten, om hen andere delen te leren kennen dan de Grote Markt", zegt Rik Sturtewagen van organisatie Muntpunt.

Vlaamse klassiekers meezingen in het GC Ten Weyngaert in Vorst, koorddansers op het Charles Jordenssquare in Sint-Gillis, een workshop dans op het Bethlehemplein of een feest aan openluchtzwembad Flow in Anderlecht: het is een kleine greep uit de activiteiten die zondag op de planning stonden.

Daarnaast werden vijf wandel- en een fietsroute uitgestippeld door de drie gemeenten. Volgens Sturtewagen zouden er zo’n 250 mensen zich voor de tochten, of een lezing in het Erasmushuis in Anderlecht hebben ingeschreven. Het doel is ook om Vlamingen buiten Brussel van een ander stuk van de stad te laten proeven dan wat zij vaak kennen: de drie stations van waar ze naar hun werk pendelen.

Vooral wandelend vieren

Het oogt leeg aan NEST Marais, een stukje moeras achter WIELS. Hier heeft Park Poétik, het festival dat de hele zomer lang poëzie in de openbare ruimte van Sint-Gillis en Vorst verspreidt, een tentje neergezet dat met groene netten is overspannen. Bezoekers kunnen er een QR-code scannen om te luisteren naar ‘Queer Nature’, een audiofragment van vijftien minuten waarin natuurgeluiden met tekst vermengd worden.

Volgens een vrijwilliger van Park Poétik zijn nog maar een vijftal mensen naar het fragment komen luisteren. Ook in WIELS is het niet urenlang aanschuiven om de tijdelijke expo’s te bezoeken, hoewel bezoekers aan NEST Marais een sticker kunnen bemachtigen om het museum gratis te bezoeken. “De meesten nemen deel aan de wandel- en fietstochten,” zegt Patrick, een medewerker van het Muntpunt die aan het infostandje staat.

Zo blijkt: om iets na 16 uur komt een groep van twintig wandelaars toe die door Laag- en Hoog-Vorst zijn gegidst. Manu (65) is een van hen. Hij woont in het Vlaams-Brabantse Strombeek en had zich met zijn vrouw ingeschreven voor de wandeling. “We doen elk jaar mee aan de wandelingen,” zegt hij. “We kennen Brussel vooral van de toeristische plekken, maar dat heeft weinig te maken met deze gemeenten. Het heeft ons zin gegeven om nog meer gemeenten van Brussel te leren kennen.”

Ook Bernard (56) en zijn dochter Marie (29) zijn het Dudenpark en Altitude 100 gaan verkennen. Ze komen uit Roosdaal, kennen Brussel goed. “Het is interessant om bij te leren over de stad,” zeggen ze. “De Vlaamse feestdag vieren we het liefst hier: in Brussel wordt er veel minder met de Vlaamse leeuw gewapperd dan ergens anders. Dat is een verademing.” De wandeling heeft hen niet per se grotere fan van Brussel gemaakt, want dat waren ze al: “Wij promoten Brussel.”

Twee dagen feest

Tussen twee gebouwen op het Charles Jordenssquare is via de twee daken een koord gespannen. Daar wagen koorddansers zich op een spectaculaire wandeling van het ene dak naar het andere, onder begeleiding van een fluitist en een cellist die dromerige muziek spelen. De muziek wordt overstemd door de kirrende stemmen van kinderen uit Brusselse gezinnen die zich, op begane grond weliswaar, ook aan het koorddansen wagen.

Diane en Guy kijken op twee stoeltjes toe. Het gepensioneerd koppel komt uit Antwerpen en heeft voor de gelegenheid vijf dagen een bezoek aan Brussel ingepland, waar ze in een jeugdherberg in het centrum logeren. Bovenaan hun to-dolijst: Raymond van het Groenewoud maandag zien optreden op de Grote Markt.

Het koppel heeft net de architectuurwandeling door Sint-Gillis gemaakt, die ze interessant vonden. Ze zien veel parallellen met thuisstad Antwerpen, maar “in Brussel wordt meer op straat gedronken”, voegen ze er lachend aan toe. “Ik zou graag in Brussel komen wonen,” zegt Guy. “Om de cafés en de buurten goed te leren kennen. Dat kan je niet met een wandeling. Maar voorlopig zullen we zeker nog terugkomen om de Hallepoort te bezoeken, daar hadden we helaas geen tijd meer voor.”