Brussel leest (16): de boekentips van Ann van de bibliotheek van Ganshoren

“Aan de rand van de kliffen staan twee meisjes.
Ze kijken naar de zon.
Aandachtig, alsof ze die staan te memoriseren.
Hun handen houden elkaar vast.

Eén voetstap later staat er nog maar één meisje.

Met grote ogen en een lege hand…”

Ik vind dat Lara Taveirne heel terecht de “Debuutprijs” won met dit emotionele verhaal over twee hartsvriendinnen die op een tragische manier het leven ontdekken. Van in het begin nam dit boek me volledig mee, heel emotioneel.

Ook de theatervoorstelling door De Kopergietery in Gent vond ik adembenemend, een absolute aanrader.

Ik ben een fervente reiziger en ter voorbereiding lees ik graag boeken van lokale schrijvers. Geen betere manier om te ontdekken wat er leeft in het land. J.M. Coetzee is - samen met Nadine Gordimer - mijn absolute favoriete Zuid-Afrikaanse schrijver.

Een door een verhouding met een studente in ongenade gevallen wetenschapper trekt zich terug op de afgelegen boerderij van zijn dochter om enigszins tot rust te komen. Maar de harde werkelijkheid van zijn land kan hij niet ontlopen. Hij wordt samen met zijn dochter het slachtoffer van een gewelddadige actie.

Coetzee schreef In Ongenade na de apartheid. Deze realistische roman geeft de sfeer weer in het nieuwe Zuid-Afrika : de altijd aanwezige dreiging, de blijvende kloof tussen blank en zwart maar ook tussen de generaties en hoe de personages hiermee omgaan.

Een boek als dit blijft in je kleren hangen… boeiend en beklemmend.

Wie dit boek nog niet gelezen heeft, zou ik ten zeerste aanraden om niet langer te wachten.

Meesterverteller Khaled Hosseini debuteerde met dit verhaal van de Afghaanse Amir, zijn jeugd in Kabul, de vlucht naar de Verenigde Staten en zijn uiteindelijke terugkeer naar zijn land, dat dan door de Taliban geregeerd wordt. De ongelijke vriendschap met Hassan, een jongen met een hazelip en de zoon van zijn vaders bediende loopt fataal af, waarna Amir achterblijft met een enorm schuldgevoel.

Een onvergetelijk en meeslepend verhaal. Door de prachtige, soms poëtische beschrijvingen kan je je het leven in Kaboel en alles wat de personages meemaken en voelen levendig voorstellen.

Dit boek zal mij nog jaren bijblijven en ik ben bijzonder nieuwsgierig naar zijn nieuw werk Bede aan de zee.

Eén van mijn absolute favorieten, zonder twijfel een klassieker, samen met zijn opvolger Zomer te Ter-Muren ook wel omschreven als de twee beste Nederlandstalige romans van de 20e eeuw.

Ik maakte voor het eerst kennis met het werk van Louis Paul Boon als studente toen ik hem op tv met rauwe stem hoorde voorlezen uit De Kapellekensbaan. Het boek zélf was een echte revelatie, de meeslepende zinnen bijna zonder interpunctie.

Het is een sociale en geëngageerde roman over de opkomst en ondergang van het socialisme, de uitbuiting van het volk, de domheid van alle mensen, enz.

In korte hoofdstukken wisselt Boon de verschillende verhaallijnen af met commentaren… de chaos van de Kapellekensbaan.

Ik vind het nog steeds een prachtboek en breng het graag eens terug onder de aandacht.

De hamvraag van deze magistrale roman is Wat als? Auster vertelt ons vier keer het leven van Archie Ferguson.

Elk levenspad neemt een andere richting. Liefdes, vriendschappen en intellectuele interesses contrasteren. Je geniet mee van Archibalds successen en leeft mee met de tragische gebeurtenissen die hem overkomen. Telkens doorspekt met sterke verhalen, zoals Sole Mates over het leven van twee schoenen.

Wat ik zo bijzonder vind aan dit boek zijn de prachtige en gedetailleerd beschrijvingen, en de enorme hoeveelheid aan informatie over de Amerikaanse geschiedenis, film, literatuur en het leven zelf. Ik had zin om alle boeken te (her)lezen, alle films te bekijken die in het boek aan bod komen, maar dat is onbegonnen werk.

Ja, het is een grote uitdaging om deze pil uit te lezen, maar het leesplezier is even groot als het boek dik is!